استفتائات (فارسی) آیت الله سید ابوالقاسم خوئی صفحه 308

ج - چیزهایی که نزد مدیون است از اثاث زندگی یا کسب که به نداشتن و دادن آن به طلبکار، در حَرَج زندگی واقع می شود، یا از اعتبار او کاسته می شود، واجب نیست آن را برای ادای دین از دست بدهد.

س 943- زیدی از عمرو طلبکار است و در عوض چک یا سفته یا سند ثبتی مثلاً در دست دارد چون که مدیون در پرداخت دین مسامحه می کند دائن ناچار

استفتائات (فارسی)

278

می شود به مقامات مربوطه جهت دریافت طلب خود مراجعه و شکایت کند و معلوم است تا خاتمه دعوی متحمل مخارجی از قبیل تمبر و خرج ایاب و ذهاب و وکیل و غیره خواهد شد، چنانچه طلبکار از طلب خود بگذرد متضرر می شود و به علاوه امکان دارد بازار کلاه برداری رواج

پیدا نماید. غرض این است که با این وصف وظیفه طلبکار چیست و مخارجی را که کرده علاوه بر طلب خود آیا می تواند از بدهکار بگیرد یا نه و چنانچه در ابتداء اقتراض و استقراض شرطی به بیان آید که در صورت مسامحه مدیون و شکایت دائن کلیه مخارج را علاوه بر اصل دین، بدهکار به طلبکار بپردازد آیا این شرط و قرارداد صحیح و لازم است یا خیر؟

ج - در مفروض سؤال حق مطالبه آن مصارف را ندارد، مگر آنکه در خودِ قرض و یا عقد لازم دیگری شرط شده باشد.

س 944- زیدی سی سال قبل فوت کرده و بدهکاریش در دفتر ثبت بوده مثلاً ده تومان به مردم بدهکار است حالا بعد از سی سال در مقام اداء، ده تومان اسکناس به ایشان بدهد کافی است یا خیر؟

ج - هر گاه طوری که نوشته اید ثبت شده، یعنی به عنوان تومان بدون قید و شرط، دادن اسکناس فعلی کافی است.

چیزی که پیدا شده