مناسک حج آیت‌الله العظمی لطف‌الله صافی گلپایگانی صفحه 13

سوم ـ گفتن چهار تلبيه است بعد از نيت، و صورت آن اين است كه بگويد:

لَبَّيْكَ اَللّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لا شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ،

و بنابر احتياط واجب جمله ذيل نيز گفته شود.

إنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ وَالْمُلْكَ، لاشَريكَ لَكَ

و بهتر، اضافه يك لَبَّيْكَ ديگر است بعد از لا شَرِيكَ لَكَ، و واجب است كه اين عبارت را به عربي صحيح بگويد، و احوط و اولي كسر همزه اِنَّ و فتح كاف الملك است، و واجب است كسي كه اين عبارت را نمي‌داند به طور صحيح آن را ياد بگيرد، يا كسي به او در وقت گفتن تلقين كند، و اگر ممكن نشد، به هر صورت كه مي‌تواند بگويد، و ترجمه‌اش را به فارسي يا زبان ديگر بگويد، و نايب هم بگيرد رجاءاً كه از طرف او بطور صحيح بگويد.

مسأله 38. مكرر گفتن اين چهار تلبيه مستحب است، و بيش از يك مرتبه گفتن آن واجب نيست.

مسأله 39. شخص محرم تا محل نشده جايز نيست لباس دوخته بپوشد، ولي بيرون آوردن لباس احرام براي او در صورتي كه ناظر محترم نباشد جايز است.

مسأله 40. هر گاه پوشيدن لباس احرام را فراموش نمايد، و پيش از آن كه مشغول طواف شود، بخاطرش بيايد، احوط آن است كه به ميقات برگردد، و لباس احرام را بپوشد، و تلبيه را هم رجاءاً بگويد، و اگر برگشتن به ميقات ممكن نباشد، هر مقدار ممكن است برگردد، و در آن‌جا بپوشد، و اگر برگشتن اصلا ممكن نشود، هر جا به خاطرش آمد همانجا لباس احرام بپوشد، و تلبِيَه را بنحوي كه ذكر شد بگويد، و اگر با تمكن برنگشت، و هر جا يادش آمد لباس احرام پوشيد، احرام او صحيح است علي الظاهر، گرچه خلاف احتياط است.

مسأله 41. معلوم شد كه احرام اين است كه شخص ملتزم شود، و بر خود قرار دهد، ترك كارهائي را كه در حال احرام حرام است. پس لازم است آن كارها را، پيش از نيت احرام بطور اجمال بشناسد، تا در موقع نيت، ترك آن‌ها را بر خود قرار دهد، و كفايت مي‌كند كه در نظر داشته باشد ترك محرماتي كه در مناسك نوشته شده، و لازم نيست كه بطور تفصيل در وقت احرام آن كارها در نظرش باشد.

25 چيز بر محرم حرام است