مناسک حج آیت‌الله العظمی لطف‌الله صافی گلپایگانی صفحه 38

ششم ـ آن است كه در وقت رفتن به مروه رو به مروه باشد، و در وقت برگشتن به صفا رو به صفا، پس اگر بطور قهقري برود و برگردد كه در وقت رفتن به مروه رويش به صفا، و در برگشتن رويش به مروه باشد، سعيش صحيح نيست.

هفتم ـ آن است كه لباس و كفش او مباح باشد، بلكه بنابر احوط چيز غصبي همراه نداشته باشد، و اگر سواره سعي مي‌كند بايد مركب او غصبي نباشد.

هشتم ـ از واجبات، ترتيب بين طواف و سعي است، و اگر فراموش كرد يا به جهت ندانستن مسأله، پيش از طواف سعي كرد، احتياط واجب آن است كه دوباره بعد از طواف سعي را بجا آورد.

- مستحبات سعي

مسأله 125. مستحب است كسي كه مي‌خواهد سعي كند نزد حجر الاسود برود، و آن را ببوسد و دست‌ها يا بدن را به آن بمالد، يا اشاره كند، پس به نزد چاه زمزم رود، و مقداري از آب آن بردارد، و بر سر و پشت و شكم بريزد و بخورد، و اين دعا را بخواند:

اَللَّهُمَّ اجْعَلْهُ عِلْماً نَافِعاً، وَرِزْقاً واسِعاً، وَشِفاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَسُقْمٍ.

پس متوجه صفا شود از دري كه محاذي حجر الاسود است ـ و آن دري است كه حضرت رسول خدا صلي الله عليه و آله از آن در بيرون رفت ـ با آرامش و خضوع برود بالاي كوه صفا، تا نظر كند به خانه كعبه، و رو به ركن عراقي كند و حمد و ثناي الهي را بجا آورد، و از نعمت‌هاي الهي بخاطر آورد، پس هفت نوبت الله اكبر بگويد، و هفت نوبت الحمدلله، و هفت نوبت لا اله الّا الله، پس سه مرتبه بگويد:

لا إلهَ إلّا اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ المُلْكُ وَلَهُ الحَمْدُ، يُحْيِي وَيُمِيْتُ وَيُمِيتُ وَ يُحْيِي، وَهُوَ حَيُّ لاَ يَمُوْتُ بِيَدِهِ الخَيْرُ، وَهُوَ عَلي كُلِّ شَيء قَدِيْرٌ.

پس صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد و سه نوبت بگويد:

اللهُ أكْبَرُ عَلي مَاهَدَانَا، وَالْحَمْدُلِهِد عَلي مَا أَبْلانا، وَالْحَمْدُلِهِد الحَي القَيُّومِ، وَالحَمْدُللهِ الحَيِّ الدَّائِمِ.