مناسک حج آیت‌الله العظمی لطف‌الله صافی گلپایگانی صفحه 47

مسأله 153. هر گاه در پيش قاضي عامه، اول ماه ذي حجه ثابت شود و براي شيعه شرعاً ثابت نشده باشد، و به اين جهت روز نهم ذي حجه در نزد آن‌ها روز هشتم در پيش شيعه باشد، احتياط واجب آن است كه اگر ممكن است وقوف اختياري عرفات را در روزي كه پيش شيعه نهم است انجام دهد و اگر ممكن نشد اضطراري آن را درك كند، و به مشعر رفته و وقوف در آن جا را نيز درك كند، و اعمال روز عيد را در مني بجا آورد، و اگر درك اضطراري عرفات هم ممكن نشد درك اختياري مشعر كافي است، و حجش صحيح است و درك اضطراري عرفه و اضطراري مشعر نيز چنانچه گفته خواهد شد بنابر اقوي كفايت مي‌كند، و اگر درك هيچ يك از اين مواقف ميسر نشود حكم آن، در مسأله بعد ذكر خواهد شد.

مسأله 154. هر گاه هلال، نزد قاضي عامه ثابت شود و نزد شيعه ثابت نشده باشد، ليكن از جهت تقيه ناچار به متابعت باشند و از عمل به وظيفه خود خائف باشند، اقوي صحت و كفايت همين حج است از حجة الاسلام، هر چند عالم به خلاف باشند و اگر بدون خوف متمكن از عمل به وظيفه باشند احوط آن است كه با آن‌ها رجاءاً متابعت كنند، و بعد واجب است عمل به وظيفه خود نمايند، حتي با عدم علم به خلاف.

مستحبات وقوف به عرفات

1. خيمه‌اش را در محلي كه آن را نمره گويند و متصل به عرفات است بزند.

2. در دست چپ كوه و پائين آن در زمين هموار وقوف كند و مكروه است كه بالاي كوه رود.

3. با رفقا در يك جا وقوف كند.

4. با طهارت باشد و غسل كند.

5. هر چه را كه باعث تشويش حواس و مانع از كمال توجه به خدا مي‌شود رفع كند.

6. نماز ظهر و عصر را اول وقت با يك اذان و دو اقامه بجا آورد.

7. بعد از نماز بايستد و مشغول دعا شود.