مناسک حج آیت‌الله العظمی لطف‌الله صافی گلپایگانی صفحه 48

8. در تمام مدت وقوف، بايستد و نشسته يا سواره بودن در حال وقوف مكروه است، و اگر نمي‌تواند بايستد هر قدر مي‌تواند بايستد، و اگر ايستادن مانع از حضور قلب و توجه باشد نشستن بهتر است.

9. رو به قبله كند، و دل خود را متوجه به خداوند عالم نمايد و حمد و ثناي او را بجا آورد، و تمجيد و تهليل بكند و صد مرتبه الله اكبر و صد مرتبه الحمدلله و صد مرتبه سبحان الله و صد مرتبه لا اله الّا الله بگويد و صد مرتبه آية الكرسي بخواند و صد مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد صلَّي الله عليه و آله بفرستد و هم چنين صد مرتبه سوره انا انزلناه بخواند و صدمرتبه لا حول ولا قوة الّا بالله بگويد و صد مرتبه سوره قل هو الله احد بخواند.

10. آن‌چه مي‌خواهد دعا كند و دعا زياد كند كه اين روز روز دعا و مسألت است و هيچ چيز در نزد شياطين خوشتر از اين نيست كه انسان را از خداوند متعال غافل سازند.

11. پناه بردن به خدا از شيطان.

12. شمردن گناهان و توبه و استغفار كردن.

13. گريه كردن، و اگر نتواند، خودش را بگريه وادار كند.

14. دعا براي خود و پدر و مادر و برادران مؤمن، و اقل آن چهل نفر است، و در حديث است كه آنچه او براي برادر مؤمن طلب كند فرشته‌اي موكل است كه براي او صدهزار برابر آن را طلب كند.

15. تمام زمان وقوف را به دعا و استغفار و ذكر خدا صرف كند، و بعضي از علما اين را واجب دانسته‌اند، و دعاهاي منقوله را بخواند خصوصاً دعاي صحيفه كامله، و دعاي حضرت امام حسين‌عليه‌السلام و زيارت آن حضرت و دعاي حضرت امام زين العابدين عليه‌السلام.

و مستحب است كه بگويد:

اَللّهُمَّ إنِّي عَبْدُكَ، فَلاَ تَجْعَلْنِي مِنْ أخْيَبِ وَفْدِكَ، وَارْحَمْ مَسِيْري إلَيْكَ مِنَ الفَجِّ العَمِيقِ.