مناسک حج مطابق با فتوای حضرت آیة‌الله العظمی خامنه‌ای (دام‌ظله) صفحه 162

پس بگويد:

«أللّهُمّ هذِهِ مِني وَهِيَ مِمّا مَنَنْتَ بِهِ عَلَيْنا مِنَ الْمَناسِكِ فَأَسْأَلُكَ أنْ تَمُنّ عَلَيّ بِما مَنَنْتَ عَلي أَنْبِيائِكَ فَإنّما أَنَا عَبْدُكَ وَفي قَبْضَتِكَ».

و مستحب است شب عرفه را در مني بوده و به اطاعت الهي مشغول باشد و بهتر آن است كه عبادات و خصوصاً نمازها را در مسجد خِيف به جا آورد و چون نماز صبح را خواند تا طلوع آفتاب تعقيب گفته پس به عرفات روانه شود و اگر خواسته باشد بعد از طلوع صبح روانه شود مانعي ندارد، ولي سنت آن است كه تا آفتاب طلوع نكرده از وادي مُحَسّر رد نشود و روانه شدن پيش از صبح مكروه است و چون به عرفات متوجه شود اين دعا را بخواند:

«اَللّهُمّ اِلَيْكَ صَمَدْتُ وَاِيّاكَ اعْتَمَدْتُ وَوَجْهَكَ أرَدْتُ أسْأَلُكَ أنْ تُبارِكَ لِي في رِحْلَتي وَأنْ تَقْضِيَ لِي حاجَتي وَأنْ تَجْعَلَني مِمّنْ تُباهي بِهِ اليَوْمَ مَنْ هُوَ أفْضَلُ مِنّي».

فصل دوم: وقوف به عرفات‌

اشاره

[956] م ـ واجب است وقوف به عرفات ـ كه محلي است معروف و محدود است به حدود معروفه ـ به قصد قربت و خالص مثل ساير عبادات.

[957] م ـ مراد از وقوف، بودن در آن مكان است؛ چه سواره و چه پياده يا نشسته يا خوابيده يا در حال راه رفتن، به هر حال كه باشد كافي است.

□ [958] م ـ اگر در تمام وقت بيهوش باشد يا خواب وقوف او باطل است.

[959] م ـ به احتياط واجب لازم است در عرفات باشد از بعد از زوال روز نهم تا غروب شرعي كه وقت نماز مغرب است، پس جايز نيست تأخير بيندازد و در وقت عصر بيايد و توقف كند.