مناسک حج مطابق با فتوای حضرت آیة‌الله العظمی خامنه‌ای (دام‌ظله) صفحه 220

[1313] م ـ در وقتي كه در «مسجدالحرام» يا «مسجد النبي» نماز جماعت منعقد شد، مؤمنين نبايد از آن‌جا خارج شوند و بايد از جماعت تخلف نكنند و با ساير مسلمين به جماعت نماز بخوانند.

[1314] م ـ سجده نمودن بر تمام اقسام سنگ‌ها؛ چه مرمر باشد يا سنگ‌هاي سياه معدني يا سنگ گچ و آهك، قبل از آن‌كه پخته شود جايز است(485) و سنگ‌هايي كه در «مسجدالحرام» از اين قبيل است سجده بر آنها اشكال ندارد و همينطور در «مسجد رسول‌اللّه (ص)».

[1315] م ـ در «مكّه» و «مدينه» در مسافرخانه و هتل نبايد نماز را به جماعت بخوانند و مي‌توانند در جماعت ساير مسلمين در مساجد شركت كنند و نماز را به جماعت بخوانند.

[1316] م ـ تخيير بين قصر و اتمام در مكّه و مدينه اختصاص به مسجدالحرام و مسجدالنبي دارد و در تمام مكّه و مدينه جاري نيست بلي اختصاص به مسجد اصلي ندارد و در جاهاي توسعه داده شده مسجد هم جاري است، هرچند احتياط اقتصار بر مسجد اصلي است پس در تمام مسجد فعلي مسافر مي‌تواند نماز را تمام بخواند همان‌طور كه مي‌تواند شكسته بخواند.(486)

[1317] م ـ در تقصيرهايي كه در عمره تمتّع كرده است، احتياط واجب(487) آن است كه گوسفند يا غير آن را در مكّه سر ببرد و اگر در حج تقصير كرد در مني سر ببرد و اگر ترك كرد آن را و برگشت به محل خود، در محل خود بكشد و صدقه بدهد.

[1318] م ـ كسي كه در ميقات يا محاذي آن يا جاي ديگري كه تكليف اقتضا مي‌كرد محرم شد نمي‌تواند احرام خود را به هم بزند و مُحل شود براي رفتن به مدينه منوّره يا براي مقصد ديگري، و اگر لباس احرام را هم بكند و قصد بيرون آمدن از احرام را بكند، احرامش به هم نمي‌خورد و آنچه به‌واسطه احرام بر او حرام شده حلال نمي‌شود و اگر كاري كه موجب كفاره است به‌جا آورد بايد كفاره بدهد.

[1319] م ـ اگر به‌واسطه عذري؛ مثل مرض، نتواند لباس دوخته خود را بكند و لباس احرام بپوشد، بايد در ميقات يا محاذات آن نيت عمره و يا حج كند و لبّيك بگويد و كافي است، و هر وقت عذرش برطرف شد جامه دوخته را بكند، و اگر لباس احرام نپوشيده بپوشد، و لازم نيست به ميقات برگردد، ولي براي پوشيدن لباس دوخته بايد(488) يك گوسفند قرباني كند.

[1320] م ـ كسي كه از روي ندانستن مسأله يا نسيان از حكم يا موضوع يا غفلت، بعضي از محرمات احرام را ارتكاب نمود كفاره ندارد مگر صيد كه در هر صورت كفاره دارد، پس در غير صيد ارتكاب از روي عمد و علم موجب كفاره است.

[1321] م ـ عمره تمتّع و حج تمتّع بايد در يكسال واقع شوند، پس اگر در يك سال عمره تمتّع به‌جا آورد و در سال ديگر حج تمتّع صحيح نمي‌باشد.

[1322] م ـ كسي كه وظيفه‌اش حج تمتّع است، بايد در حالي كه مي‌خواهد احرام عمره ببندد نيت آن داشته باشد كه عمره تمتّع كند و بعد از آن حج تمتّع، اگر چه به نيت ارتكازي اجمالي، پس اگر نيت عمره مفرده بكند و بعد بخواهد آن را عمره تمتّع قرار دهد حج او اشكال پيدا مي‌كند.