مناسک حج مطابق با فتوای حضرت آیة‌الله العظمی خامنه‌ای (دام‌ظله) صفحه 221

[1323] م ـ اگر بعد از مشغول شدن به حج تمتّع، شك كند كه عمره تمتّع را به‌جا آورده يا نه يا شك كند كه صحيح به‌جا آورده يا نه، اعتنا نكند و عملش صحيح است.

[1324] م ـ در هر يك از اعمال عمره و حج، اگر شك كند بعد از آن‌كه وارد عملي شده باشد كه مترتب بر اوست، اعتنا نكند؛ چه شك كند كه آورده يا نه، يا شك كند كه صحيح آورده يافاسد.

[1325] م ـ بايد عمره تمتّع و حج تمتّع، هر دو در ماههاي حج واقع شود و ماههاي حج؛ شوال و ذي قعده و ذي حجه است. پس اگر كسي در شوال يا ذي‌قعده عمره تمتّع به‌جا آورد و در موقع حج، حج تمتّع به‌جا آورد صحيح است، و اگر قبل از شوال بخواهد عمره تمتّع به‌جا آورد صحيح نيست، اگر چه بعض اعمال عمره قبل از شوال واقع شود و بقيه در شوال يا ساير ماههاي‌حج.

[1326] م ـ كسي كه به احرام عمره تمتّع وارد مكّه، شد در صورتي كه حج او فوت شده قصد عمره مفرده كند و به همان احرامي كه بسته، عمره مفرده به‌جا آورد و از احرام خارج شود، و اگر حج بر او مستقر بوده يا سال ديگر شرايط استطاعت را دارا باشد بايد به حج برود.

[1327] م ـ شرايطي كه براي هدي است كه در حج تمتّع بايد ذبح كند هيچيك در حيواني كه براي كفاره تقصير بايد قرباني كند معتبر نيست پس مي‌تواند گوسفند خصي و معيوب را براي كفاره قرباني كند.

[1328] م ـ غير از هَدي تمتّع، از هَدي‌هايي كه براي كفاره يا چيز ديگر بر انسان واجب مي‌شود، نمي‌تواند شخص كفاره دهنده از گوشت آنها بخورد و اما از قرباني استحبابي جايز است بخورد.(489)

[1329] م ـ مصرف كفارات: فقرا و مساكين هستند.

□ [1330] م ـ اگر در حرم چيزي پيدا كرد، برداشتن آن كراهت شديد دارد، بلكه احتياط در برنداشتن است.

[1331] م ـ اگر «لقطه» حرم را برداشت و از يك درهم كمتر باشد مي‌تواند قصد تملك آن را بكند و آن را مصرف كند و ضامن صاحبش نيست و چنانچه تملك نكرد و تفريط نكرد ضامن نيست، ولي اگر بدون تملك نگاه داشت و در نگاهداري كوتاهي و تفريط كرد ضامن است، و اگر قصد تملك كرد و صاحبش قبل از تلف شدن پيدا شد بايد آن را به صاحبش رد كند به احتياط واجب.

[1332] م ـ اگر لقطه را كه در حرم برداشت يك درهم يا بيشتر ارزش داشت بايد يك سال تعريف كند و از صاحبش جستجو كند، پس اگر نيافت او را بعداز يك‌سال، مخير است بين دو امر: يكي آن‌كه آن را براي صاحبش حفظ كند، در اين صورت اگر در نگاهداري كوتاهي نكرد ضامن نيست در صورت تلف. دوم آن‌كه براي صاحبش صدقه بدهد، لكن اگر صاحبش پيدا شد و راضي به صدقه نشد بايد عوضش را به او بدهد و جايز نيست آن را تملك كند و اگر تملك كند مالك نمي‌شود و ضامن هم مي‌شود.