مناسک حج مطابق با فتوای حضرت آیة‌الله العظمی خامنه‌ای (دام‌ظله) صفحه 227

[1370] م ـ مصدود عبارت است از كسي كه دشمن او را منع كند از عمره يا حج به تفصيلي كه مي‌آيد و محصور آن است كه به‌واسطه مرض ممنوع شود از عمره يا حج.

[1371] م ـ كسي كه محرم شد به احرام عمره يا احرام حج، واجب است عمره و حج را تمام كند و اگر نكند به احرام باقي خواهد ماند.

[1372] م ـ اگر كسي احرام عمره را بست و بعد از آن دشمني يا كسي ديگر از قبيل عمال دولت يا غير آنها، او را منع كنند از رفتن مكّه و راه ديگري نباشد جز آن راهي كه ممنوع است يا اگر باشد مؤونه آن را نداشته باشد مي‌تواند در همان محل كه ممنوع شده يك شتر يا يك گاو يا يك گوسفند قرباني كند و از احرام خارج شود و احتياط واجب آن است كه به نيت تحليل قرباني كند و به احتياط واجب قدري از مو يا ناخن خود را بگيرد و در اين صورت بر او همه چيز حلال مي‌شود حتي زن.

[1373] م ـ اگر كسي به احرام عمره وارد مكّه شد و دشمن يا كسي ديگر او را از به‌جا آوردن اعمال عمره منع كرد، همان حكم مسأله پيش را دارد، بلكه بعيد نيست كه اگر از طواف يا سعي نيز منع كند، همين حكم را داشته باشد.

[1374] م ـ كسي را كه به‌واسطه بدهكاري، كه ندارد بدهد، حبس كنند يا به ظلم حبس كنند حكم سابق را دارد.

[1375] م ـ اگر بعد از احرام براي رفتن به مكّه يا اجازه به‌جا آوردن اعمال، پولي مطالبه كنند، پس اگر داشته باشد بايد بدهد، مگر آن‌كه حرجي باشد و اگر نداشته باشد يا حرجي باشد ظاهرا حكم مصدود را داشته باشد.

[1376] م ـ اگر از يك طريق مصدود شد و راه ديگري هست كه باز است و مخارج رفتن از آن راه را دارد بايد به احرام باقي بماند و از آن راه برود و اگر از آن راه رفت و حج او فوت شد، بايد عمره مفرده به‌جا آورد و از احرام خارج شود.

[1377] م ـ اگر شخص مصدود خوف آن داشته باشد كه اگر از راه ديگر برود به حج نمي‌رسد، نمي‌تواند عمل شخص مصدود را بكند و مُحلّ شود، بلكه بايد به راه ادامه دهد و صبر كند تا فوت محقق شود و با عمره مفرده متحلل شود.

[1378] م ـ تحقق پيدا مي‌كند مصدود بودن در حج به اينكه به هيچ يك از وقوف اختياري و اضطراري عرفه و مشعر نرسد، بلكه تحقق پيدا مي‌كند اگر نرسد به چيزي كه به فوت آن، حج فوت مي‌شود هرچند از روي علم و عمد نباشد و صور آن[در] سابق ذكر شد، بلكه ظاهراً تحقق پيدا كند به اينكه بعد از وقوفين منع كنند او را از مني و مكّه و نتواند نايب بگيرد، بلكه اگر منع كنند از اعمال مني يا اعمال مكّه، با عدم امكان نايب، بلي در صورتي كه تمام اعمال را به‌جا آورد و منع نمودند از برگشتن به مني براي بيتوته و اعمال ايام تشريق، مصدود بودن تحقق پيدا نمي‌كند و حج او صحيح است و بايد نايب بگيرد براي اعمال در اين سال و اگر نشد سال ديگر.

[1379] م ـ كسي كه مصدود شد از آمدن به مكّه يا از اتمام اعمال يا از به‌جا آوردن اعمالي كه به ترك آنها، حتي به غير عمد، حج باطل مي‌شود و به دستوري كه گفته شد از احرام خارج شد، اگر حج بر او مستقر شده بوده يا آن‌كه در سال ديگر مستطيع است و حج واجب را به‌جا نياورده، بايد بعد از رفع منع، دوباره به حج برود و اعمالي كه نموده كافي از حَجةالاسلام نيست.