مناسک حج مطابق با فتوای حضرت آیة‌الله العظمی خامنه‌ای (دام‌ظله) صفحه 42

فصل دوم: واجبات احرام‌

اشاره

[251] م ـ واجبات در وقت احرام سه چيز است:

اول ـ نيت،(116) يعني انسان در حالي كه مي‌خواهد محرم شود به احرام عمره تمتّع، نيت كند عمره تمتّع را و لازم نيست قصد كند ترك محرماتي را كه بر محرم پس از احرام، حرام مي‌شود، بلكه كسي كه به قصد عمره تمتّع يا حج تمتّع لبيك‌هاي واجب را گفت، محرم مي‌شود؛ چه قصد بكند احرام را يا نكند و چه قصد بكند ترك محرمات را يا نكند. پس كسي كه مي‌داند ارتكاب مي‌كند بعضي محرمات را؛ مثل زير سايه رفتن در حال سفر، احرام او صحيح است. ولي احتياط آن است كه قصد كند ترك محرمات را.

[252] م ـ آنچه ذكر شد كه: لازم نيست قصد كند ترك محرّمات را، در غيرِ آن محرماتي است كه عمره يا حج را باطل مي‌كند؛ مثل اكثر محرمات و اما آنچه عمره يا حج را باطل مي‌كند؛ مثل نزديكي با زن در بعضي از صور كه ذكر خواهد شد پس با قصد ارتكاب آن، احرام باطل است بلكه غير ممكن است.(117)

[253] م ـ عمره و حج و اجزاي آن‌ها از عبادات است و بايد با نيت خالص براي طاعت خداوند تعالي به‌جا آورد.

□ [254] م ـ اگر عمره را به ريا يا غير آن باطل كند، احتياط واجب آن است كه حج افراد به‌جا آورد و پس از آن عمره مفرده به‌جا آورد و در سال ديگر حج را اعاده كند.

[255] م ـ اگر حج را به نيت خالص به‌جا نياورد و به ريا و غير آن باطل كند، بايد سال ديگر عمره و حج را اعاده كند.

[256] م ـ اگر بعضي از اركان عمره يا حج را به نيت خالص نياورد و به ريا و غير آن باطل كند و نتواند آن را جبران كند، پس در عمره حكم بطلان عمره را دارد و در حج حكم بطلان حج را، ولي اگر محل جبران باقي است و جبران كرد، عملش صحيح مي‌شود، گرچه معصيت‌كار است.

[257] م ـ اگر به‌واسطه ندانستن مسأله يا جهت ديگر، به‌جاي نيتِ عمره تمتّع، حج تمتّع را قصد كند، پس اگر در نظرش آن است كه همين عمل را كه همه به‌جا مي‌آورند او هم به‌جا آورد و گمان كرده جزء اول از دو جزء حج، اسمش: حج تمتّع است ظاهراً عمل او صحيح است و عمره تمتّع است و بهتر آن است كه نيت را تجديد كند.