مناسک حج مطابق با فتوای حضرت آیة‌الله العظمی خامنه‌ای (دام‌ظله) صفحه 50

[291] س ـ كسي در وقت احرام اين‌طور قصد مي‌كند: مُحرم مي‌شوم يا احرام مي بندم، براي عمره تمتّع يا غير آن، با توجه به اين مسأله كه فرموده‌ايد نيت احرام لازم نيست، بلكه ممكن نيست، اين احرام چه صورت دارد؟

ج ـ به احرام ضرر نمي‌زند هرچند قصد احرام لازم نيست و احرام امر قصدي نيست، بلكه اگر شخص به قصد حج يا عمره تلبيه بگويد محرم مي‌شود هرچند قصد احرام نكند. [292] س ـ زني قبل از احرام براي عمره تمتّع، مي‌دانست كه عادت ماهانه او ده روز است و قبل از احرام حج، اعمال عمره تمتّع را نمي‌تواند انجام دهد، مع ذلك، نيت عمره تمتّع كرد، آيا در برگرداندن نيت احرام عمره تمتّع به حج اِفراد، بايد چه كند؟

ج ـ نيت را به حج افراد برگرداند و اشكال ندارد، بلي اگر با التفات به اينكه نمي‌تواند عمره تمتّع را انجام دهد و اگر انجام دهد صحيح نيست به نيت عمره تمتّع محرم شود، صحت اين احرام، بلكه حصولِ جِدّ به آن، محل اشكال است.(139) [293] س ـ مردها معمولاً براي احرام، يك حوله به عنوان لنگ به كمر مي‌بندند و يكي هم بر روي شانه‌ها مي‌اندازند، ولي بعضي افراد براي اينكه موقع وزش باد و يا سوار شدن ماشين عورت آنان ظاهر نشود اضافه بر آن دو حوله، يك متر چلوار ندوخته از وسط پا عبور مي‌دهند به نحوي كه دو طرف پارچه از جلو و عقب زير حوله قرار مي‌گيرد، آيا اين عمل صحيح است يا اشكال دارد؟

ج ـ اشكال ندارد. [294] س ـ آيا مي‌شود براي كسي كه قادر بر تلبيه گفتن نيست نايب گرفت يا خير؟

ج ـ اَخْرَس (لال) بايد با انگشت به تلبيه اشاره كند و زبانش را هم حركت دهد، ونايب گرفتن كافي نيست. [295] س ـ كسي كه در گذشته حج واجبش را انجام داده و بنا دارد حج مستحبي به‌جا آورد، ولي از روي ناآگاهي و يا فراموشي در نيت اِحرام عمره مي‌گويد «احرام عمره تمتّع از حج تمتّع از حَجّةالاسلام مي‌بندم قربة الي اللّه»، آيا آوردن و در نيت داشتن حَجّةالاسلام، در حالي كه حج مستحبي است، اشكال دارد يا خير؟

ج ـ اشكال دارد، مگر آن‌كه اشتباه لفظي باشد و قصدش اين بوده عمره‌اي كه وظيفه او است انجام دهد و اسمش را حَجّةالاسلام گذاشته باشد. [296] س ـ اگر كسي بداند در صورت صحيح نگفتن تلبيه، محرم نمي‌شود و تلبيه را غلط بگويد و اعمال حج را انجام دهد، آيا اعمالش صحيح است يا نه؟

ج ـ چنانچه از روي عمد بوده صحيح نيست و اگر عمدي نبوده و از روي فراموشي يا ندانستن مسأله بوده، در فرض مرقوم بعيد نيست صحت عمل. [297] س ـ اگر كسي تلبيه را غلط بگويد و بعد از وقوفين و قبل از اتمام اعمال حج فهميد كه صحيحاً محرم نشده است، آيا وظيفه او نسبت به ساير اعمال، و همچنين عمره قبلي او چگونه است؟

ج ـ با فرض اينكه بعد از وقت جبران متوجه شده بعيد نيست صحت عمل، لكن احوط عدم اكتفا به اين حج است و اين احتياط ترك نشود. [298] س ـ ترجمه تلبيه (لبّيك، اللّهُمّ لَبّيك، لَبّيك لا شَريكَ لَكَ لَبّيك) چيست؟

ج ـ ترجمه جمله مذكور چنين است: «اجابت مي‌كنم دعوت تو را، خدايا! اجابت مي‌كنم دعوت تو را، اجابت مي‌كنم دعوت تو را، شريكي نيست مر تو را، اجابت مي‌كنم دعوت تو را». و اگر كلمه «دعوت» را هم نگويد كفايت مي‌كند در مواردي كه بايد ترجمه را بگويد. [299] س ـ لباس احرامي كه معلوم نيست از درآمد منبر است يا وجوهات شرعيه، آيا لازم است خمس آن را بدهد؟

ج ـ با فرض شك، لازم نيست، هرچند احتياط مطلوب است. [300] س ـ كسي كه به ديگران تلقين نيت و تلبيه مي‌كند و خودش فراموش كرده است كه نيت نمايد، وظيفه‌اش چيست؟