مناسک حج آیت الله حسین مظاهری صفحه 133

4 ـ اگر مي‌تواند خودش ذبح كند و اگر نمي‌تواند دست خود را روي دست ذبح كننده بگذارد.

5 ـ قرباني را سه قسمت كند، مقداري از آن را خودش بخورد و مقداري از آن را هديه دهد، و مقداري از آن را صدقه دهد.

6 ـ مستحبّ است در وقت ذبح يا نحر اين دعا را بخواند:

« وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ حَنِيفاً وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ إِنَّ صَلَاتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيَايَ وَ مَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ لَا شَرِيكَ لَهُ وَ بِذَلِكَ أُمِرْتُ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ اللَّهُمَّ مِنْكَ وَ لَكَ بِسْمِ اللَّهِ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنِّي» [1]

مسئله603: اگر كسي به استحباب تقسيم قرباني عمل نكرد و قرباني را رها نمود ضامن نيست.

ذبح كفّاره

مسئله604: حيواني كه بايد براي كفّاره ذبح شود، هيچ يك از شرايط قرباني حج‌ّ را ندارد، بنابراين ذبح گوسفند معيوب براي كفاره اشكال ندارد.

مسئله605: لازم نيست حيواني كه براي كفّاره ذبح مي‌شود در مني يا مكّه و يا در ايّام ذي‌الحجّه باشد، بلكه مطلقاً مي‌تواند آن را در وطن خود ذبح نمايد و در زمان حاضر ذبح كفارات در وطن مهمتر است.

مسئله606: مصرف حيواني كه براي كفّاره ذبح مي‌شود، مانند مصرف قرباني در حج‌ّ است (مستحبّ است آن را سه قسمت كند، قسمتي به فقرا و قسمتي هديه و قسمتي را بخورد)، ولي بهتر است تمام آن را صدقه بدهد.

پي نوشت ها: