مناسک حج آیت الله حسین مظاهری صفحه 48

مسئله184: لباس احرام مردان علاوه بر شرايطي كه در مسئله قبل بيان شد، بايد دوخته نباشد و مركب از دو قسمت است كه يكي را لنگ مي‌گويند و بايد به خود ببندند و ديگري عبا است كه بايد به دوش بيندازند و مستحبّ است كه لنگ از ناف تا زانو را بپوشاند. چنانچه در عبا مستحبّ است كه از شانه تا ناف را بپوشاند.

مسئله185: لباس احرام بانوان غير از شرايطي كه در مسئله 52 بيان شد، شرايط خاصي ندارد و آنان مي‌توانند در لباس‌هاي معمولي خود، محرم شوند.

مسئله186: شرايط لباس احرام بايد تا وقتي كه محرم از احرام بيرون مي‌آيد، ادامه داشته باشد. بنابراين اگر لباس او نجس شود، بايد تطهير يا تعويض نمايد.

مسئله187: محرم مي‌تواند به جاي يك لنگ و يك عبا، لنگ يا عباهاي متعدّد بپوشد، مثلاً مي‌تواند در حال سرما پارچه يا پتوئي به دوش بگيرد. همچنين در حال اضطرار مي‌تواند لباس دوخته به دوش بيندازد، ولي آن را نپوشد. مگر اينكه مضطرّ شود.

مسئله188: ضرورتي ندارد محرم جامه احرام را هميشه در بر داشته باشد. بلكه مي‌تواند براي شستن يا حمّام رفتن و مانند اين‌ها آن را از خود جدا كند.

مسئله189: اگر محرم عمداً لباسي بپوشد كه شرايط لباس احرام در آن مراعات نشود؛ مثل اينكه مرد در لباس دوخته محرم شود؛ احرام او منعقد نمي‌شود، ولي اگر از روي فراموشي يا ندانستن مسئله يا عذر باشد، احرامش صحيح است. و هنگامي كه مسئله را ياد گرفت يا به ياد آورد يا عذرش برطرف شد، بايد فوراً لباس احرام را به تن كند.

مسئله190: گره زدن لباس احرام اشكال ندارد، گرچه گره نزدن آن مخصوصاً گره نزدن لنگ، بهتر است.

مسئله191: قرار دادن سنگ و اشياء مانند آن در لباس احرام و بستن آن با نخ وكش و امثال آن جايز است. همچنين وصل كردن دو طرف جامۀ احرام با سنجاق و نظائر آن به همديگر اشكال ندارد.

3. تلبيه

مسئله192: تلبيه يعني لبّيك گفتن كه به واسطۀ آن احرام منعقد مي‌شود، نظير تكبيرة الاحرام كه نمازگزار به واسطۀ آن وارد نماز مي‌شود. و صورت آن چنين است: