منتخب المسائل آیة الله سید محمد سعید طباطبایی حکیم صفحه 123

3 ) كف زدن و رقصيدن و ديگر كارهاي لهو .

4 ) اشارههايي كه به مفهوم فحش و ناسزا باشد .

5 ) كارهاي دستي ، چون دوزندگي و بافندگي به مقدارمعتد به .

6 ) خوردن و آشاميدن به مقدار قابل توجّه .

( مسأله 531 ) اگر نمازگزار در وسط نماز براي هشدار دادن كسي دستهايش

-[ 109 ]-

را به يكديگر بزند ، يا با دست به پايش بزند ، يا با عصا و امثال آن به ديوار بزند . ويا انداختن سنگ ريزه به سوي كسي ، حركت دادن دست براي توجّه كسي ، پرتاب كردن سنگ براي دفع سگ و امثال آن و كشتن مار و عقرب و امثال آنها در حال نماز مانعي ندارد .

پنجم: سخن گفتن عمدي ، اگر چه از روي ناچاري باشد ، ولي حرف زدن سهوي ، اگر چه به خيال تمام شدن نمازش باشد مانعي ندارد و نمازش صحيح است .

( مسأله 532 ) اگر نمازگزار كلمه يك حرفي بر زبان جاري كند كه معني داشته باشد نمازش باطل ميشود و اگر كلمه يك حرفي بدون معني نيز بر زبانش جاري كند ، بنابر احتياط واجب نمازش باطل ميشود .

( مسأله 533 ) در چند مورد سخن گفتن نماز را باطل نميكند .