منتخب المسائل آیة الله سید محمد سعید طباطبایی حکیم صفحه 206

اوّل: در راه خدمت به دين مقدّس اسلام ، از طريق برافراشتن پرچم اسلام ، تقويت پايههاي دين ، اقامه شعائر مذهبي ، پاسداري از حريم دين ، دفع متجاوزان به حريم دين ، مقابله با نيرنگهاي دشمنان ، ترويج و تبليغ معارف اسلامي و نشر احكام شرع نبوي .

دوّم:براي رفع نيازهاي ضروري افراد مؤمن و متديّن ، فرياد رسي آنان و رفع پريشاني از آنه ، كه آنان جزء خانواده صاحب اين حق حضرت بقيّة اللّهارواحنا فداه به شمار ميآيند .

( مسأله 968 ) كسي كه خمس بر عهده دارد ، نميتواند سهم امام (عليه السلام) را در موارد تعيين شده مستقلاً هزينه كند ، بلكه بايد به حاكم شرع مراجعه كند ، كه او بر همه ابعاد مختلف احاطه دارد و بر موارد صرف آن آگاهي كامل دارد ، او ميتواند با استمداد از افراد آگاه و امين اين حق را بر صاحبان حق برساند .

( مسأله 969 ) بر اساس مسأله فوق صرف سهم امام با نظارت مالك و حاكم شرع خواهد بود ، به اين صورت كه يكي از آنها ديگري را وكيل خواهد نمود و يا هر دو در مورد محلّ صرف آن ابراز نظر خواهند نمود .

( مسأله 970 ) سهم امام بايد با صدق نيّت ، با اخلاص لازم در عبادات ، با احتياط كامل ، به دور از خواستههاي شخصي و مصالح فردي پرداخت شود .

( مسأله 971 ) در باب زكات يكي از مصاديق زكات كارگزاراني است كه زكات را از مردم دريافت كرده به محل خود ميرسانند ، ولي در خمس براي كارگزاران آن چيزي منظور نشده است و مباشرين اين كار جزء مصارف خمس نميباشند .

( مسأله 972 ) مالك نميتواند خمس را كنار بگذارد ، و اگر اين كار را انجام دهد آن مال به عنوان خمس معيّن نميگردد . ولي اگر با اجازه حاكم شرع آن را جد

-[ 190 ]-

سازد ، در اين صورت خمس در آن مال قرار مي گيرد و ديگر اموالش از خمس آزاد ميشود .

( مسأله 973 ) اگر كسي از فقير طلب داشته باشد ، ميتواند با اجازه حاكم شرع آن را از سهم امام (عليه السلام) حساب كند ، ولي در سهم سادات بنابر احتياط واجب چنين كاري صحيح نيست ، بلكه بايد سيّد فقير آن را قبض كند ، سپس قرض خود را پرداخت نمايد .