- اجتهاد 1
- اصول دين 7
- فروع دين 9
- تقليد 11
- احكام طهارت 16
- احكام تخلّي 20
- احكام وضو 24
- احكام جبيره 32
- احكام سَلَسِ البول 33
- احكام غسل جنابت 35
- احكام حيض 38
- احكام استحاضه 43
- احكام نفاس 46
- احكام ميّت 48
- احكام غسل ميّت 51
- احكام كفن و حنوط 54
- نماز ميّت 56
- غسلهاي مستحب 63
- احكام تيمّم 65
- نجاسات 72
- مطهِّرات (پاك كنندهه) 80
- احكام ظرفه 86
- احكام نماز 87
- اذان و اقامه 98
- نيّت 104
- تكبيرة الاحرام 105
- قيام 106
- قرائت 108
- قنوت 113
- ركوع 114
- سجده 115
- تشهّد و سلام 118
- ترتيب 120
- موالات 121
- مبطلات نماز 122
- نماز جمعه 126
- نماز آيات 128
- نماز قضا 131
- نماز جماعت 134
- احكام كم و زياد شدن در نماز 142
- نماز مسافر 150
- احكام روزه 162
- احكام زكات 179
- احكام خمس 197
- امر به معروف و نهي از منكر 207
- بخش معاملات 216
- ربا 243
- احكام سلف ( پيش فروش ) 249
- احكام اقاله 253
- احكام شفعه 254
- اجاره 257
- احكام سرقفلي 265
- اجازه استفاده از منافع و تضمين اجرت 266
- جُعاله 267
- احكام مضاربه 268
- احكام مزارعه 272
- احكام مساقات 273
- احكام عاريه 275
- احكام وديعه ( امانت ) 277
- احكام شركت 279
- احكام سبق ورمايه 282
- احكام قرض و بدهي 284
- احكام تقاصّ كردن 289
- احكام رهن 290
- احكام كفالت 293
- احكام ضمان 294
- احكام حواله 295
- احكام حَجر 297
- در مورد اولياء 300
- احكام صلح 301
- احكام وكالت 303
- احكام هبه 304
- احكام وقف 307
- احكام صدقات و موقوفات 307
- انشاي وقف و شرايط آن 310
- احكام متفرقه وقف 313
- احكام حبس 315
- احكام صدقات 317
- احكام وصيّت 320
- احكام ازدواج 330
- ازدواج موقّت 354
- حقوق زنا شويي 360
- احكام اولاد 363
- احكام نفقه 367
- احكام طلاق 371
- احكام عدّه 382
- احكام طلاق خُلع و مبارات 388
- احكام ظِهار 391
- احكام ايلاء 394
- احكام نذر و عهد و سوگند 395
- احكام كفّارات 400
- احكام اقرار 406
- احكام غصب 408
- احكام آباد كردن زمينهاي مرده 411
- احكام اماكن عمومي و اموال همگاني 413
- احكام لقيط (كودك سرِ راهي) 416
- احكام لقطه (اشياء گمشده) 418
- احكام شكار و ذبح حيوان 422
- احكام ذبح يا سربريدن 427
- احكام خوردنيها و آشاميدنيه 432
- احكام ارث 440
- احكام ديه 452
عاريه عقدي است انسان مال خود را به ديگري بدهد كه از آن بطور رايگان استفاده نمايد . صاحب كالا " عاريه دهنده " وطرف مقابل "عاريه گيرنده" است .
( مسأله 1278 ) عاريه با هر فعل يا قول دلالت بر آن تحقق ميپذيرد . همانند ديگر عقود .
( مسأله 1279 ) عاريه دهنده بايد صاحب اختيار و صاحب نفوذ در تصرّف باشد ، پس غاصب ، مجبور و محجور ( كودك ، ديوانه و سفيه ) نمي تواند عاريه دهد و تصرّف عاريه گيرنده در آن جايز نيست ، بلكه در مقابل جنس و منافع آن ، به اجرت المثل ضامن است .
( مسأله 1280 ) لازم نيست كه عاريه گيرنده بالغ و رشيد باشد ، بلكه به سفيه و كودك مميّز هم ميتوان عاريه داد . ولي عاريه گرفتن بدون اذن ولي جايز نيست .
( مسأله 1281 ) هر چيزي كه با بقاي عينِ آن ميتوان از آن استفاده برد ، ميتوان آن را عاريه داد .
( مسأله 1282 ) عاريه گيرنده ميتواند به مقداري كه به او اجازه داده شده از آن جنس استفاده نمايد .
( مسأله 1283 ) عاريه گيرنده ضامن نيست ، مگر در موارد زير :
1 ) اگر جنس عاريه طلا و نقره باشد ، عاريه گيرنده ضامن است ، مگر اينكه شرط كنند كه ضامن نباشد .
-[ 264 ]-
2 ) در استفاده زياده روي كرده و يا در نگهداري آن كوتاهي كرده باشد .