منتخب المسائل آیة الله سید محمد سعید طباطبایی حکیم صفحه 281

و گاهي با شريك كردن دو مالك يكديگر را در مال خود حاصل ميشود ، مثل اينكه يك نفر خانهاي دارد و ديگري مغازهاي دارد ، با يكديگر توافق ميكنند كه مغازه و منزل در ميان آنها مشاع باشد .

( مسأله 1305 ) آنچه در قرارداد شركت مقرر شده ، كه دايره كار بسته يا گسترده باشد ، شركا شخصا كار شركت را به عهده بگيرند يا نه ، چه مبلغي از صندوق برداشت كنند ، تا چه زماني شركت به فعاليت خود ادامه دهد ، و هر شرط مشروع ديگر ، بايد بر طبق شرايط توافق شده عمل كنند ، به شرط اينكه در ضمن يك عقد لازم ـ غير از قرارداد شركت ـ آنها را شرط كرده باشند .

( مسأله 1306 ) ضوابط شرط شده در اساسنامه شركتها در رابطه با معاملات حرام ، نافذ نيست ، و عمل كردن به آنها جايز نيست و تجارت كردن بر اساس آنها مشروع نميباشد .

( مسأله 1307 ) اگر چند نفر با يكديگر قرارداد ببندند كه هر سودي به آنها برسد ، از هبه وارث و غيره ، در آن شريك باشند ، اين هم جايز نيست ، و آن را شركت مفاوضهاي گويند .

( مسأله 1308 ) لازم است كه در شركتهاي عقدي همه سهامداران پس از تعيين حدود و تبيين مرزهاي آن ، به طور روشن بر آنها توافق نمايند و چيزي را به جهت غفلت ، يا به اتّكاي قراين ، يا به سبب اعتماد به يكديگر ، يا از روي خجالت و يا هر عامل ديگري ناگفته نگذارند ، كه به هنگام تصفيه حساب به مشكل برخورد كنند ، و موجب نزاع ، اختلاف ، دشمني و قطع رابطه را فراهم نمايند .

-[ 271 ]-

( مسأله 1309 ) يكي از شركا بدون ارائه خدمات نميتواند براي خود سهمي بيش از سهم خود به نسبت سرمايه مقرر كند .

( مسأله 1310 ) اگر شركا فقط به كسب خاص رضايت بدهند ، بايد به همان اكتفا كنند ، و از آن تجاوز نكنند .

( مسأله 1311 ) اگر يكي از شركا تقسيم سرمايه و سود را درخواست بنمايد ، بايد با پيشنهاد او موافقت نمايند ، مگر در چند مورد :

1 ) بر خلاف شرط لازم باشد ، كه در ضمن عقد شركت يا عقد لازم ديگري شرط شده باشد .