منتخب المسائل آیة الله سید محمد سعید طباطبایی حکیم صفحه 285

( مسأله 1323 ) در قرض همانند هر عقد ديگر بايد طرفين حق تصرّف در اموال خود را داشته باشند ، يعني كودك ، ديوانه و سفيه نباشند . وگرنه عقد نافذ نيست ، و بايد قرض دهنده بر مالي كه قرض ميدهد تسلط داشته باشد .

( مسأله 1324 ) در قرض ، بايد قرض گيرنده مال را تحويل بگيرد و پيش از آن مالك آن مال نميشود .

( مسأله 1325 ) هنگامي كه قرارداد قرض بسته شد و قرض گيرنده مال را قبض نمود ، عقد لازم ميشود و هيچ كدام حق فسخ يكجانبه ندارند . اگر قرض دهنده پيش از فرا رسيدن مدّت قرض ، مال خودش را مطالبه كند ، بر قرض گيرنده واجب نيست كه اجابت كند .

( مسأله 1326 ) پس از تحقّق قرض ، قرض گيرنده ميتواند عين مال را به صاحبش برگرداند ، ولي اگر پيش از فرا رسيدن مدّت بخواهد آن را فسخ كند و قرض خود را پرداخت نمايد ، بر قرض دهنده واجب نيست كه آن را بپذيرد .

-[ 276 ]-

( مسأله 1327 ) قرض دادن " مِثليها " يعني چيزهايي كه افراد آن شبيه يكديگر هستند و از قيمت يكسان برخوردار هستند ، مانعي ندارد . مانند سكههاي طل ، نقره ، حبوبات ، اسكناس ، اجناس يك كارخانه با يك مارك ، و امثال آنه .

( مسأله 1328 ) قرض دادن اشياء " قيمي " يعني چيزهايي كه قيمت واحد آنها يكسان نيست ، مانند : دامه ، طيور ، لباسه ، وسائل دستي ، فرشهاي دستباف و امثال آنه ، اگر تفاوت قيمت آنها زياد نباشد و مشابه آنها در جنس و قيمت به راحتي پيدا شود ، قرض دادن آنها نيز مانعي ندارد .

( مسأله 1329 ) واجب است كه قرض گيرنده به هنگام گرفتن قرض نيت كند كه آن را پرداخت خواهد نمود . و همين كار موجب ميشود كه خداوند ياري فرمايد و قرضش را زود ادا نمايد و اگر تصميم بگيرد كه قرضش را پرداخت نكند همانند دزد ميباشد .

( مسأله 1330 ) اگر قرض دهنده شرط كند كه چيزي اضافه بگيرد ربا و حرام است .

( مسأله 1331 ) در قرض ، ربا مطلقا حرام است ، خواه وزني و پيمانهاي باشد يا نه .