منتخب المسائل آیة الله سید محمد سعید طباطبایی حکیم صفحه 302

( مسأله 1413 ) هر يك از طرفين مصالحه ميتوانند صلح را به جهت تخلّف شرط ، تخلّف وصف يا پديدار شدن عيب فسخ كنند . چنانكه با توافق طرفين نيز ميتوان آن را بهم زد .

( مسأله 1414 ) به هنگام بروز اختلاف و براي جلوگيري از درگيري و جدال ميتوان راه صلح را پيش گرفت .

( مسأله 1415 ) اگر ترك تجاوز حرام ، يكي از اركان قرار داد صلح باشد ، به اين معني كه صاحب حق به طرف مقابل چيزي بدهد كه او از شرارت دست بردارد ، به او ناسزا نگويد و بر عليه او در نزد حاكم جاير اقامه دعوا نكند ، در اينج

-[ 300 ]-

پرداخت مال در مقابل عدم تعدّي است نه از باب صلح ، و اين مال بر او حلال نميباشد .

( مسأله 1416 ) اگر كسي را با تهديد و امثال آن مجبور به صلح كنند ، چنين صلحي صحيح نيست ، زيرا هر عقدي كه از روي اجبار باشد باطل است .

( مسأله 1417 ) اگر در مورد حقّي كه ثابت است به كمتر از آن صلح كنند ، جايز است و ذمّه طرف از مازاد آن بريء ميشود ، لكن با دو شرط :

1 ) صاحب حق مقدار آن را بداند .

2 ) صلح واقعي باشد و قصد جدّي به بريء الذمّه ساختن طرف مقابل از حق خود طيب خاطر داشته باشد .

احكام وكالت