منتخب المسائل آیة الله سید محمد سعید طباطبایی حکیم صفحه 305

صفحه 305

هبه عبارت از بخشيدن و تمليك كردن چيزي به صورت رايگان است ، البتّه نه به عنوان صدقه ، كه احتياج به قصد قربت داشته باشد .

( مسأله 1428 ) در عقد هبه ، هر لفظ يا عملي كه بين هبه كننده و هبه گيرنده ، و يا از سوي وكيل يا ولي آنها واقع شود كه مضمون هبه و بخشش را برساند كافي است .

( مسأله 1429 ) هبه كننده و هبهگيرنده بايد بالغ و عاقل باشند ، و يا وليّ آنها به جاي آنها متصدّي اين كار بشوند . و بايد هبه كننده محجور ( سفيه يا ورشكست ) نباشد .

( مسأله 1430 ) در صحّت هبه شرط است كه هبهگيرنده آن را با اذن هبه كننده قبض كند ، اگرچه مدّت مديدي پس از اجراي عقد باشد . پس اگر هبه كننده پيش از قبض بميرد ، هبه باطل ميشود ، و عين هبه شده جزءِ تركه قرار مي گيرد .

( مسأله 1431 ) هبه بايد عين باشد و هبه كردن منافع صحيح نيست .

( مسأله 1432 ) اگر كسي سهم مشاع خودش را هبه كند مانعي ندارد و قبض كردن آن با قبض همه آن عين تحقق ميپذيرد .

( مسأله 1433 ) اگر شخصي از كسي طلب دارد ، ميتواند آن را به شخص ديگري هبه كند ، و قبض كردن آن با گرفتن آن تحقق مييابد .

( مسأله 1434 ) هنگامي كه قرار داد هبه بسته شد و هبه گيرنده آن را قبض نمود ، اين عمل الزامي نميشود ، بلكه هبه كننده هر وقت بخواهد ميتواند آن ر

-[ 304 ]-

پس بگيرد ، مگر در پنج مورد :

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه