منتخب المسائل آیة الله سید محمد سعید طباطبایی حکیم صفحه 311

( مسأله 1452 ) وقفي كه به دنباله وقف ديگري وقف ميشود ، در تحقق وقف همين بس كه آن را به صورتي در آورند كه وقف شده ، مانند ساختماني كه براي حرم امام و يا امامزادهاي وقف ميشود ، درب ، فرش و ظرف و چراغ و پنكهاي كه در مسجد و حرم و امثال آن نهاده ميشود .

( مسأله 1453 ) وقف بايد براي هميشه باشد ، پس اگر چيزي را وقف كند و مدت تعيين كند ، اگر منظورش اين باشد كه در اين مدّت منافع آن در آن راه صرف شود ، مانعي ندارد . ولي اگر منظور اين باشد كه از ملك او خارج شده و بعد از سپري شدن آن مدّت به ملك او باز گردد ، باطل ميشود .

( مسأله 1454 ) اگر چيزي را وقف كند و شرط كند كه در موقع احتياج ، به مالكيّت خودش برگردد ، ظاهرا باطل ميباشد .

( مسأله 1455 ) وقف بايد منجّز باشد ، پس اگر آن را به چيزي معلّق كند كه در آينده حاصل ميشود ، مثلاً بگويد : اگر مسافر از سفر بيايد ، يا اگر بيمار شفا پيدا كند ، خانهام را وقف نمودم ، چنين وقفي باطل است .

( مسأله 1456 ) اگر وقف را به چيزي معلّق كند كه حصول آن معلوم نيست مثلاً بگويد : اگر اين نوزاد پسر باشد ، خانهام را وقف نمودم ، آن نيز باطل است .

( مسأله 1457 ) اگر كسي بگويد : اين خانه پس از مرگ من وقف است ، اين وقف معلّق و باطل است . مگر اينكه مقصودش وصيت باشد كه پس از مرگش آن را وقف كنند ، مشمول احكام وصيّت خواهد بود .

( مسأله 1458 ) اگر چيزي را وقف كند كه پس از مرگش از در آمد آن قرضهايش ادا شود ، حقوق واجبهاش پرداخت شود ، يا اعمال واجب و مستحب

-[ 311 ]-

از طرف او انجام شود ، مانعي ندارد .

( مسأله 1459 ) واقف علاوه بر بلوغ ، عقل ، رشد بايد مختار بوده و بر عين موقوفه تسلّط داشته باشد ، يعني يا مالك باشد ، و يا بر مالك آن ولايت داشته باشد .