منتخب المسائل آیة الله سید محمد سعید طباطبایی حکیم صفحه 32

احكام جبيره

منظور از جبيره: چوب ، پارچه و امثال آن است ، كه براي بستن شكستگي وپوشاندن زخم به كار ميرود و روي پوست را ميپوشاند بطوريكه مانع شستن و مسح كردن پوست بدن شود .

( مسأله 97 ) كسي كه روي قسمتي از اعضاي وضويش جبيره هست ، ولي ميتواند موقع وضو آن را باز كند و به صورت معمولي وضو بگيرد ، بايد آن را انجام دهد .

( مسأله 98 ) اگر باز كردن جبيره ممكن نباشد و رسانيدن آب به زير آن نيز ميسّر نشود ، بر روي جبيره دست ميكشد و آن از شستن و مسح كردن پوست كفايت ميكند و نوبت به تيمّم نميرسد .

( مسأله 99 ) شستن اطراف زخمي كه روي آن باز است ، كافي است و لازم نيست كه چيزي روي آن بگذارد و آن را مسح كند .

( مسأله 100 ) اگر موقعيت زخم طوري باشد كه الزاما جبيره قسمتي از عضو سالم را بپوشاند و اين مقدار متعارف باشد ، باز كردن جبيره لازم نيست و كشيدن دست از روي آن كافي است .

( مسأله 101 ) اگر براي درمان عضو آسيب ديده ناگزير باشد كه بيش از حدّ متعارف روي عضو سالم را بپوشاند و برداشتن آن ممكن نباشد ، مثل موارد گچ گرفتگيه ، كشيدن دست تَر روي آن كافي است .

( مسأله 102 ) اگر جبيره نجس باشد ، در صورت امكان بايد آن را آب بكشد ، يا عوض كند و يا آن را بردارد و حكم زخم رو باز را انجام دهد . اگر هيچكدام ممكن نشود ، بنابر احتياط واجب بايد وضوي ناقص بگيرد و تيمّم نيز بكند .

اگر روي زخمي ، چسب ، روغن و يا پمادي نهادهاند ، اگر بتواند روي آن دست بكشد ، بايد انجام دهد و اگر ممكن نباشد ، اطراف آن را بشويد و بنابر احتياط واجب

-[ 37 ]-