منتخب المسائل آیة الله سید محمد سعید طباطبایی حکیم صفحه 359

( مسأله 1692 ) اگر در عقد مقدار مهريّه تعيين نشود ، بلكه به نظر يكي از زوجين موكول شود ، اگر عقد موقّت باشد ، باطل ميشود و اگر عقد دائم باشد عقد صحيح است . پس اگر به نظر شوهر موكول شود ، او هر چه بگويد زن بايد

-[ 355 ]-

بپذيرد ، كم باشد يا زياد . و اگر به نظر زن موكول شود ، او نميتواند از مهر السّنّه تجاوز كند .

( مسأله 1693 ) به محض اجراي عقد ، زن مالك مهريّه ميشود و حق دارد كه همه آن را مطالبه كند ، و اطلاق عقد ايجاب ميكند كه مهريّه نقد باشد ، خواه شوهر توانمند باشد يا تنگدست ، و ميتواند پيش از وصول كامل آن از تمكين دادن خودداري كند .

( مسأله 1694 ) اگر شوهر پيش از پرداخت مهريّه نزديكي كند ، ديگر زن نميتواند به خاطر گرفتن مهريّه از تمكين دادن خودداري كند ، و اگر اين كار را انجام دهد ناشزه ميشود . ولي اگر مطالبه كند بر شوهر واجب است كه اگر قدرت دارد آن را پرداخت كند ، همانند ديگر قرضهايش .

( مسأله 1695 ) در ازدواج موقّت اگر پيش از حصول نزديكي ، زمان تعيين شده سپري شود و يا يكي از طرفين بميرد ، چيزي از مهر كم نميشود .

( مسأله 1696 ) اگر در ازدواج موقّت پيش از نزديكي مدّت را بذل كند ، ساقط شدن نصف مهر محلّ اشكال است .

( مسأله 1697 ) اگر زن همه مهريّه يا قسمتي از آن را به شوهرش ببخشد ، آنگاه مرد پيش از نزديكي او را طلاق دهد ، يا پيش از نزديكي يكي از آنها بميرد ، نصف مهر بر گردن زن است كه به مرد پرداخت كند .

( مسأله 1698 ) اگر مردي زني را مجبور به نزديكي كند ، بايد مهرالمثل به او بپردازد . ولي اگر با رضايت او با وي زنا كند ، در اين صورت مهريّه ندارد .

( مسأله 1699 ) سنگيني مهريّه مكروه است و در روايات پيشوايان (عليهم السلام) آمده است كه كم بودن مهريّه نشان بركت زن و سنگيني آن علامت شوم بودن اوست . همچنين مكروه است كه مهريّه بيش از " مهر السّنّه " باشد .