منتخب المسائل آیة الله سید محمد سعید طباطبایی حکیم صفحه 390

( مسأله 1847 ) اگر شخص سومي در ميان زن و شوهر مداخله كند و زن را تحريك ، تشويق و يا وادار كند كه مالي را به شوهر ببخشد ، از او مطالبه طلاق نمايد ، او نيز مشمول بيان رسول اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) است كه در ذيل ( مسأله فوق نقل گرديد .

( مسأله 1848 ) اگر شوهر با فريب نفس و نيرنگ شيطان و يا تحت تأثير

-[ 382 ]-

فرد ديگري بر همسرش سخت بگيرد و او ناگزير شود كه چيزي را به او ببخشد و درخواست طلاق نمايد ، اين مال بر شوهر حلال نميشود و طلاق خلع يا مبارات تحقق نمييابد ، مگر اينكه ناسازگاري آنها به حدي برسد كه مجوّز طلاق خلع و مبارات بشود و در هر صورت كسي كه مسبّب چنين رويدادي بشود ، مرتكب گناه شده است .

( مسأله 1849 ) مالي كه در مقابل طلاق بذل ميشود از نظر كم يا زياد بودن حدّ معيني ندارد ، جز اينكه در طلاق مبارات مشروط است بر اينكه از مقدار مهريه بيشتر نباشد .

( مسأله 1850 ) آنچه زن ميبخشد بايد ملك خودش باشد و يا بر عهده بگيرد ، و نميتواند مال ديگري را بذل كند ، اگرچه او راضي باشد ، مگر اينكه قبلاً آن را مالك شود سپس بذل كند .

( مسأله 1851 ) در طلاق خلع و مبارات ، صيغه طلاق را به دو قسم ميتوان جاري نمود :

1 ـ با استفاده از واژه طلاق ، مانند : " أنتِ طالقٌ علي ما بَذَلْتِ " يا " فلانةُ طالقٌ علي ما بَذَلَتْ " .

2 ـ بدون استفاده از واژه طلاق ، با هر عبارت ديگري كه حكايت از جدائي و گسستن رشته زناشوئي داشته باشد ، مشروط بر اينكه عنوان فسخ نكاح را در بر نگرفته باشد . مثلاً :

الف ) در طلاق خلعي بگويد : " خَلَعتكِ علي كذا " ، " أنتِ مختلعةٌ علي كذا " يا " خلعتُ فلانةَ علي كذا " .