منتخب المسائل آیة الله سید محمد سعید طباطبایی حکیم صفحه 47

( مسأله 188 ) خوني كه به هنگام سقط بچّه ناقص ـ مثل عَلَقه ( خون بسته ) و مُضغه ( يك تكّه گوشت ) ـ كه به آن نوزاد گفته نميشود ، بيرون بيايد ، نفاس نيست ، بلكه بنابر احتياط واجب حكم استحاضه بر آن جاري ميشود .

( مسأله 189 ) براي كمترين مدّت نفاس حدّي تعيين نشده ، وممكن است فقط يك لحظه باشد ، بلكه امكان دارد به هنگام زايمان ، هيچ خوني بيرون نيايد و زن نفاس نشود .

-[ 48 ]-

( مسأله 190 ) زني كه داراي عادت عدديّه است ، اگر خون نفاسش ادامه يابد ، به مقدار عادت خود نفاس مي گيرد و بنابر احتياط واجب لازم است يكي دو روز هم براي روشن شدن وضع خود ، به عنوان " استظهار " نفاس قرار دهد ، تا ده روز به پايان برسد .

( مسأله 191 ) زني كه داراي عادت عدديّه نيست ، اگر نفاسش ادامه يابد ، تا روز دهم نفاس مي گيرد و بعد از آن به وظيفه مستحاضه عمل ميكند ، ولي بنابر احتياط واجب تا روز هجدهم ، از آنچه در حال نفاس حرام است اجتناب كرده ، سپس غسل نفاس نمايد .

( مسأله 192 ) اگر بعد از زايمان جريان خون ادامه پيدا كند و به يك ماه و يا بيشتر برسد ، ظاهر اين است كه بعد از ايام عادت و سپري شدن ده روز ، در حكم مستحاضه است و اين حكم تا موقع قطع شدن خون ادامه دارد و تا خون تازهاي با ويژگيهاي حيض نبيند حكم استحاضه بر او جاري ميشود .

( مسأله 193 ) اگر بعد از زايمان جريان خون به قدري ادامه پيدا كند كه از مقدار متعارف مربوط به ايّام زايمان خارج شود ، به حكم زناني كه خون طولاني ميبينند عمل كند . حكم اين زنها در بخش حيض گفته شد .

( مسأله 194 ) نماز ، روزه و هر عبادت ديگري كه طهارت در آن شرط است ، بر زن در حال نفاس حرام است .

( مسأله 195 ) روزههايي را كه در ايّام نفاس ترك كرده ، بايد قضاي آنها را به جا آورد ولي نمازهايش قضا ندارد .

( مسأله 196 ) اگر در اثناي وقت نماز از نفاس پاك شود ، بايد غسل كرده ، آن را بخواند ، واگر نتوانست بايد قضاي آن را به جا آورد .