مناسک حج آیت الله قربانعلی محققکابلی صفحه 28

مسأله 159)

هر گاه سعي از روي فراموشي ترك شود، هر وقت كه يادش بيايد بايد بجا آورد، اگر چه بعد از فارغ شدن از اعمال حجّ باشد، و اگر شخصاً نتوانست يا برايش حرجي باشد، بايد نائب بگيرد و حجّش محكوم به صحّت مي باشد.

مسأله 160)

هر گاه انسان شخصاً، پياده و يا سواره نتواند سعي را انجام دهد، بايد نائب بگيرد و در صورتي كه نائب انجام بدهد، حجّش صحيح است.

مسأله 161)

بعد از طواف و نماز آن بنابر احتياط، بلافاصله سعي را انجام دهد و اگر گرما شدت داشته باشد و يا خسته شده باشد، تأخير انداختن آن تا سرد شدن هوا بلكه تا شب جائز است و امّا تا فردا تأخير آن بدون عذر جائز نيست.

مسأله 162)

زياد نمودن در سعي، از روي علم و عمد، موجب بطلان سعي مي باشد مثل طواف: ولي اگر از روي جهل به حكم، زياد نموده باشد سعيش صحيح است، اگر چه احتياط در اعاده است.

مسأله 163)

كسي كه از روي جهل به حكم، معتقد باشد كه رفتن و برگشتن، يك شوط حساب مي شود و چهارده مرتبه سعي نموده باشد، هفت مرتبه آن صحيح و هفت مرتبه ديگر زيادي و ملغي است.