مناسک حج آیت الله قربانعلی محققکابلی صفحه 29

مسأله 164)

هر گاه از روي خطا، در سعي خود زيادي نمود سعيش صحيح است و زيادي ملغي مي باشد، ولي اگر زيادي يك شوط باشد، مستحب است شش شوط ديگر بر آن بيفزايد تا يك سعي كامل غير از سعي اول شود و ختم سعي دوم به صفا خواهدبود.

مسأله 165)

اگر زيادي خطا، پيش از يك شوط باشد مي تواند آن را ملغي كند و دست بردارد و اتمام نمودن آن تا هفت شوط، به قصد رجا و احتمال مطلوبيت مانعي ندارد.

مسأله 166)

هرگاه عمداً با علم به حكم و يا جهل به آن، از سعي خود كم كند و تا پيش از وقوف به عرفات تدارك نتواند، حجّش فاسد شده و لازم است سال بعد اعاده نمايد، و اقوي اين است كه احرامش نيز باطل مي شود، ولي احوط و اولي اين است كه عدول به حجّ افراد نموده و با نيت اعم از حجّ و عمره مفرده تمامش نمايد.

مسأله 167)

هرگاه كمبود سعي از روي فراموشي و بعد از شوط چهارم باشد، واجب است هر وقت يادش بيايد، اگر چه بعد از فراغت از اعمال حجّ باشد، تدارك نمايد و در صورتي كه خودش تدارك نتواند يا تداركش سخت و دشوار باشد، واجب است نائب بگيرد چه در راه مراجعت به وطن باشد و يا به وطن رسيده باشد، و احتياط اين است كه نائب يك سعي تمام، به قصد اتمام يا تمام انجام دهد يعني قصدش اين باشد كه اگر منوب عنه مشغول الذّمه به يك سعي كامل است، اين سعي كامل و اگر مشغول الذمه به چند شوط باشد، اين چند شوط متمّم سعي او باشد.

مسأله 168)

اگر فراموش شده، پيش از شوط چهارم باشد مثلاً اينكه چهار شوط را فراموش كرده باشد، احوط اين است كه يك سعي كامل انجام دهد به قصد تام يا اتمام، و اگر مراجعتش غيرممكن باشد يا دشوار، نائب بگيرد و او نيز هفت شوط سعي به قصد تمام يا اتمام دهد و اگر ماه ذيحجّه گذشته باشد در سعي نيت قضا نمايد.