مناسک حج آیت الله قربانعلی محققکابلی صفحه 64

مسأله 223)

هر گاه در عمره مفرده محصور شود، مخير است بين اينكه در مكان حصر قرباني كند و يا اينكه يك قرباني بفرستد و با دوستان خود وقت بگذارد كه در آن وقت معين از احرام خارج مي شود، و بر چنين شخصي بعد از به جا آوردن يكي از دو عمل ذكر شده، حلال مي شود تمام آنچه كه بواسطه احرام حرام شده بود به جز زن، و زن بر او حلال نمي شود، مگر بعد از آنكه خوب شود و عمره مفرده را انجام دهد.

مسأله 324)

كسي كه در عمره تمتّع محصور شود، حكمش حكم سابق است، بجز آنكه زن هم بر اين شخص حلال مي شود.

مسأله 325)

هر گاه در احرام حجّ محصور شود، باز هم حكمش حكم سابق است و احتياط اين است كه با زن نزديكي نكند تا آنكه طواف حجّ و سعي طواف نساء را در حجّ يا عمره مفرد انجام دهد، آن وقت زن بر او حلال مي شود.

مسأله 326)

هر گاه محصور شود و قرباني خود را بفرستد و بعد از آن مرضش سبك تر شود، اگر گمان كند يا احتمال دهد كه حجّ را درك خواهد نمود، واجب است خود را به حجاج برساند، و اگرهر دو موقف يا فقط مشعر را درك نمود حجّ را درك نمود حجّ را درك كرده است، و اگر مشعر را درك نكرده و قربانيش كشته نشده حجّ او بدل به عمره مفرده مي شود و قربانيش كشته شده، از احرام خارج شده و تمام محرمات بر او حلال شده است به جز زن، و بنابر احتياط بر او واجب است كه طواف حجّ و نمازش و سعي و طواف نساء و نمازش را به جا آورد تا زن نيز بر او حلال شود.

مسأله 327)

هر گاه حصرش فقط از مناسك و واجبات مني باشد، حكم محصور، بر او جاري نمي شود و براي رمي جمرات و قرباني نائب گرفته و خود، حلق يا تقصير نموده و به مكه مي رود تا مناسكش را انجام دهد، و اگر نائب گيرش نيايد، پول قرباني را نزدشخص اميني به امانت مي گذارد كه به جاي او قرباني كند، و خود، حلق يا تقصير نموده، به مكه مي رود و اعمال مكه را بجا مي آورد، و احتياط اين است كه رمي را در سال بعد، خودش يا نائبش به جاآورد.