مناسک حج حضرت آیه‌الله العظمی حاج شیخ مجتبی تهرانی صفحه 10

م - كسي كه در راه حج براي خدمت اجير شود به اجرتي كه با آن مستطيع ميشود، حج بر او واجب ميشود هر چند اجاره بر او واجب نبوده است ولي بعد از آن مستطيع ميشود و بايد حج به جا آورد.

[38]

م - كسي كه براي نيابت از ديگري اجير شد و با اجرت آن مستطيع گشت در صورتي كه حج نيابي مقيد به همان سال نباشد حج خود را مقدم بدارد ولي در صورتي كه استيجار براي سال اول باشد بايد حج نيابي را مقدم بدارد و چنانچه استطاعت او تا سال بعد باقي بماند براي خودش در سال بعد حج به جا آورد.

[39]

م - شرط است در استطاعت كه مخارج عائله ;اش را تا برگشت از حج داشته باشد هر چند عائله واجب النفقهي او نباشند.

[40]

م - شرط است در استطاعت، رجوع به كفايت، يعني بعد از برگشت از حج، تجارت يا زراعت يا صنعت يا منفعت ملك، مثل باغ و دكان داشته باشد به طوري كه براي زندگاني به شدت و حرج نيفتد و اگر قدرت بر كسب لائق به حالش هم داشته باشد كافي است و اگر بعد از مراجعت نياز به مثل زكاة وخمس و ساير وجوه شرعيه داشته باشد كفايت نميكند مگر آنكه زندگي او به نحوي باشد كه پس از بازگشت در آن تفاوتي پديد نيايد، بنابراين بر طلاب و اهل علمي كه در بازگشت از حج نياز به شهريهي حوزه ;هاي علميه دارند حج واجب نيست.

[41]

م - شرط است در وجوب حج، استطاعت بدني و استطاعت از جهت باز بودن راه و استطاعت زماني، پس بر مريضي كه قدرت رفتن به حج ندارد يا بر او حرج و مشقت زياد دارد واجب نيست و بر كسي كه راه براي او باز نيست يا وقت تنگ است به طوري كه نميتواند به حج برسد نيز واجب نيست ولي اگر كسي قبلاً قدرت رفتن به حج را داشته ولي حالا به سبب مريضي قدرت بدني از او سلب گرديده است در صورت يأس از بهبودي بايد فورا نايب بگيرد والاّ صبر كند تا مباشرتا حج را به جا آورد.

[42]