مناسک حج حضرت آیه‌الله العظمی حاج شیخ مجتبی تهرانی صفحه 135

م - اگر فراموش كرد بعض سعي را در عمرهي تمتع و تقصير كرد و بعد از آن نزديكي با زنان كرد احتياط واجب آن است كه به دستور مسأله سابق عمل كند، بلكه احتياط واجب آن است كه در اين دو حكم سعي در غير عمرهي تمتع را نيز ملحق به تمتع كند در كفاره و اتمام.

[505]

م - اگر شك كند در عدد رفت وآمدها بعد از تقصير اعتناء نكند، و اگر شك كند بعد از آن كه از عمل فارغ شد ومنصرف شد چون بنا گذاري بر اتمام واعتناء نكردن به شك خالي از اشكال نيست احتياط آن است كه آنچه احتمال نقص ميدهد اتمام كند، خصوصا اگر شك در ناقص گذاشتن در اين باشد كه عمدا براي حاجتي ترك كرده است سعي را كه بر گردد و اتمام كند كه در اين صورت وجوب اتمام بعيد نيست، و اگر شك در زياده دارد و ميداند ناقص نشده اعتناء نكند.

[506]

م - اگر بعد از فارغ شدن از سعي يا از هر دوري شك در درست آوردن آن كند اعتناء نكند و سعيش صحيح است، و همين طور اگر در بين رفت وآمد شك در صحيح به جا آوردن جزء پيش كند اعتناء نكند.

[507]

م - اگر در مروه شك كند كه هفت دفعه رفت و آمد كرده يا زيادتر مثل اين كه شك كند بين هفت و نه اعتناء نكند، و اگر قبل از رسيدن به مروه شك كند كه اين دور هفت است يا كمترظاهرا سعي او باطل است، و هم چنين است هر شكي كه به كمتر از هفت تعلق بگيرد، مثل شك بين يك و سه يا دو و چهار و هكذا.

[508]

م - اگر طواف را در روزي به جا آورد و روز بعد شك كرد كه سعي كرده است يا نه بعيد نيست بنا گذاري بر آوردن، اگر عالم به مسأله بوده و ميدانسته كه نبايد بدون عذر تا روز بعد تأخير بيندازد به شك خود اعتنا نكند والاّ احتياط واجب در آوردن آن است، مگر آن كه بعد از تقصير شك كند كه در اين صورت لازم نيست سعي كند.

[509]