مناسک حج حضرت آیه‌الله العظمی حاج شیخ مجتبی تهرانی صفحه 155

م - اگر بعد از آن كه سنگ را انداخت و از محل منصرف شد شك كند در عدد سنگها، در صورتي كه شك او بعد از صدق عرفي فراغ باشد، به شك خود اعتنا نكند ولي اگر قبل از آن شك در نقيصه كند بايد برگردد و نقيصه را تمام كند، و در شك در زياده اعتناء نكند.

[585]

م - اگر بعد از ذبح يا سر تراشيدن شك كند در انداختن سنگ يا در عدد آن اعتناء نكند.

[586]

م - اگر بعد از فارغ شدن شك كند در اين كه درست انداخته يا نه، بنابر صحت بگذارد، بلي اگر در رسيدن سنگ آخري به محل شك كند در صورتي كه بعد از صدق عرفي فراغ باشد اعتنا نكند و اگر قبل از آن است بايد تدارك كند، ولي اگر رسيدن را دانست و احتمال داد كه با پا انداخته باشد يا سنگ مستعمل انداخته باشد اعتناء نكند.

[587]

م - ظن به رسيدن سنگ و عدد آن اعتبار ندارد.

[588]

م - در انداختن سنگها شرط نيست طهارت از حدث يا خبث و در خود سنگها نيز طهارت شرط نيست.

[589]