مناسک حج حضرت آیه‌الله العظمی حاج شیخ مجتبی تهرانی صفحه 162

[610]

م - اگر احتمال نميداد كه حيوان چاق است يا احتمال ميداد لكن از روي بي مبالاتي ذبح كرد نه به اميد موافقت امر خداوند كافي نيست.

[611]

م - اگر لاغري آن را اعتقاد داشت و به واسطهي جهل به مسأله براي اطاعت خداوند ذبح كرد بعد معلوم شد چاق است كفايت ميكند.

[612]

م - اگر ناقص بودن را اعتقاد داشت و به واسطهي جهلبه مسأله براي اطاعت خدواند ذبح كرد و بعد معلوم شد صحيح است ظاهرا كافي باشد.

[613]

م - احتياط آن است كه ذبيحه را سه قسمت كنند، يك قسمت را هديه بدهند. و يك قسمت را صدقه بدهند، وقدري هم از ذبيحه بخورند و صدقه را به موءمنين بدهند، ولكن هيچ يك از اين احتياط ;ها واجب نيست، و اگر صدقه را به فقراي كفار بدهد يا آن كه تمام ذبيحه را به آنها بدهد اشكال ندارد و ضامن حصهي فقراء نيست، لكن احتياط خصوصاً در خوردن قدري از ذبيحه خيلي مطلوب است.

[614]

م - جائز است كه ذبح را كسي ديگر به نيابت انجام دهد و نيت را نائب كند و بنابر احتياط واجب خود شخص هم نيت كند.