مناسک حج حضرت آیه‌الله العظمی حاج شیخ مجتبی تهرانی صفحه 6

م - اگر ضروريات زندگي يا پول آنها را در حج صرف كند از حجة الاسلام كفايت نميكند.

[18]

م - كسي كه نياز به ازدواج دارد و براي آن پول لازم دارد، در صورتي مستطيع ميشود كه علاوه بر مخارج حج، مصارف ازدواج را هم داشته باشد. و منظور از نياز اين نيست كه به خاطر ترك آن به عسر و حرج بيفتد بلكه همين اندازه كه ازدواج از شئون زندگي او بوده و در صدد آن باشد كفايت ميكند.

[19]

م - كسي كه از ديگري طلب دارد، و بقيهي شرائط استطاعت را نيز دارا است، اگر وقت طلب او رسيده يا حالّ است و ميتواند بدون واقع شدن در حرج و مشقّت، آن را بگيرد واجب است مطالبه كند و بگيرد و به حج برود، مگر مديون نتواند بپردازد كه در اين صورت مطالبه جايز نيست واستطاعت حاصل نميشود و هم چنين اگر وقت طلب او نرسيده و مديون بخواهد بپردازد لازم است طلبكار آن ;را بگيرد و مستطيع ميشود، ولي اگر مديون نميخواهد بپردازد مطالبه واجب نيست، هر چند با مطالبه حاضر به پرداخت شود.

[20]

م - اگر غير مستطيع، مصارف حج را قرض كند و اداي آن آسان باشد، حج بر او واجب ميشود و كفايت از حجة الاسلام ميكند، لكن واجب نيست قرض كند.

[21]

م - كسي كه مخارج حج را دارد و بدهي نيز دارد، چنانچه بدهي او مدت دار باشد ومطمئن است كه در وقت اداي بدهي، تمكن از اداء آن را دارد، واجب است به حج برود، و همچنين در صورتي كه وقت اداء بدهي، رسيده لكن طلبكار راضي به تأخير اداء باشد و بدهكار مطمئن است كه در وقت مطالبه ميتواند بدهي را بدون حرج و مشقت اداء نمايد و در غير اين دو صورت حج واجب نيست.

[22]