کتابخانه بالقرآن

رساله آیت الله شیخ محمد شاه آبادی صفحه 2

صفحه 2

مسأله 2- تقليد در احكام، (1) عمل كردن به دستور مجتهد است. و از مجتهدي بايد تقليد كرد كه مرد و بالغ و عاقل و شيعه دوازده امامي و حلال زاده و زنده (2) و عادل باشد. و عادل كسي است (3) كه كارهايي را كه بر او واجب است بجا آورد و كارهايي را كه بر او حرام است ترك كند كه اگر از اهل محل يا همسايگان او يا كساني كه با او معاشرت دارند حال او را بپرسند، خوبي او را تصديق نمايند. و نيز مجتهدي كه انسان از او تقليد مي كند بايد اعلم باشد،(4) يعني در فهميدن حكم خدا از تمام مجتهدين زمان خود استادتر باشد.

1- تقليد عبارت است از عملي كه مستند به رأي و نظر مجتهد باشد نه صرفاً مطابق با نظر و رأي او باشد و استناد و اتكائي به او نداشته باشد.

2- لازم نيست مجتهد زنده باشد و تقليد ابتدايي از مجتهد ميت هم جايز است.

3- بلكه عادل كسي است كه داراي ملكه عدالت باشد و حسن ظاهري كه در عبارت ذكر شده طريق تعبدي آن است نه خود آن چنانچه تصديق ديگران طريق كشف آن است نه حقيقت آن پس منحصراً حقيقت آن ملكه نفساني است و اين دو، طريق به آن است تعبداً

4- در مسائل مورد اختلاف و با عدم اختلاف تقليد هر دو مساوي است.

كد مسأله: 15641

مسأله 3

مسأله 3- مجتهد و اعلم را از سه راه مي‌توان شناخت: اول: آنكه خود انسان يقين كند، مثل آنكه از اهل علم باشد و بتواند مجتهد و اعلم را بشناسد. دوم: آنكه دو نفر عالم عادل كه مي‌توانند مجتهد و اعلم را تشخيص دهند، مجتهد بودن يا اعلم بودن كسي را تصديق كنند، به شرط آنكه دو نفر عالم عادل ديگر با گفته آنان مخالفت ننمايند. سوم: آنكه عده‌اي از اهل علم كه مي‌توانند مجتهد و اعلم را تشخيص دهند و از گفته آنان اطمينان پيدا مي‌شود، مجتهد بودن و يا اعلم بودن كسي را تصديق كنند.

كد مسأله: 15642

کتابخانه بالقرآن

رساله آیت الله شیخ محمد شاه آبادی صفحه 2

مسأله 3

مسأله 4