مناسک حج آیت الله حاج سید محمد تقی مدرسی صفحه 133

4 - قرباني بايد سالم و از نظر آفرينش كامل باشد، پس كافي نيست اگرقرباني مريض باشد يا ضعيف يا گوش بريده يا ناقص الخلقه همچون لنگ، ياشاخ شكسته و يا يكي از اعضاي او قطع شده باشد.

5 - بهتر است ذبح در مني صورت گيرد ولي اگر در مكّه هم باشد گناهي‌صورت نگرفته است.

احكام قرباني:

احكام قرباني:

1 - بر حاجي واجب نيست خود مستقيماً ذبح و يا نحر كند و مي‌تواندنايب بگيرد و خود نيّت قربت كند.

2 - اگر به قرباني صحيح و سالم دست نيافت مي‌تواند هر آنچه ميسّراست ذبح كند.

3 - اگر قرباني يافت نشود و يا حاجي نتواند آن را خريداري كند بايد ده‌روز روزه بگيرد كه سه روز آن در ماه ذي‌الحجّه و پياپي باشد، چنانچه مثلاًروز هفتم، هشتم و نهم را روزه گيرد، اگر روز هفتم را از دست داد روزهشتم، نهم و سپس روز سوم را پس از بازگشت از مني روزه گيرد، و سپس‌هفت روز را پس از بازگشت به وطنش روزه بگيرد، و بدين ترتيب بجاي‌قرباني، ده روز كامل را روزه گرفته است، و بايد روزه او در ماه ذي‌الحجّه‌باشد و اگر روزه نگرفت بايد يك قرباني را در مني ذبح كند، و اگر نتوانست‌در مكّه باقي بماند و بسوي كسانش بازگشت در راه، و يا پس از بازگشت به‌وطنش روزه بگيرد.

و جايز است اين سه روز را پس از عمره مستقيماً در آغاز ذي‌الحجّه روزه‌بگيرد و اين در صورتي است كه مالي نداشته باشد، ولي اگر دوباره دارايي‌يافت قرباني بر او واجب نمي‌گردد، ولي اگر ايام تشريق را از دست نداده‌بهتر است آن را بجاي آورد، و احوط در هفت روز باقيمانده آن است كه‌موالات نيز رعايت شود.

4 - مستحبّ است قرباني فربه باشد و قوچي باشد شاخدار و سياه و قوي‌و بهتر است قرباني اگر شتر يا گاو باشد ماده و چنانچه ميش و يا بُز باشد ازميان نرها انتخاب گردد.

5 - مستحبّ است قرباني به سه‌قسمت تقسيم شود كه يك‌سوم آن‌را خودو خانواده‌اش بخورند و يك سوم ديگر را به همسايگان و سائلان دهند و يك‌سوم آخر را ميان فقرا تقسيم كنند. استحباب خوردن از آن مورد تأكيد است.