رساله آیت الله محمد بهبهانی صفحه 144

نجاساتی که در بدن و لباس نمازگذار معفّو است

اول- خون جروح و قروح است

مسئله 1073- خون جروح و قروح مادام که خوب نشده است چه در لباس باشد و چه در بدن، چه کم باشد چه زیاد، برطرف کردن آن از لباس یا تبدیل جامه، بدون مشقت ممکن باشد یا نه، در نماز معفّو است پس خون غیر جروح و قروح که در بدن پدید می آید معفّو نیست.

مسئله 1074- خون بواسیر چه بیرون بیاید یا در داخل باشد و سائر جروح و قروح باطنی که خون آن بظاهر میرسد نیز معفو است.

مسئله 1075- خون دماغ حکم جروح را ندارد و در نماز معفو نمی باشد.

مسئله 1076- مستحب است که صاحب قروح و جروح جامه خود را روزی یک مرتبه تطهیر کند.

مسئله 1077- اگر خونی مشکوک باشد و نداند که آیا از جروح و قروح است یا نه و از

در هم بغلی زیادتر باشد احتیاط واجب آنست که معفّو نمی باشد.

مسئله 1078- هر گاه در بدن جروح یا قروح متعدد باشد چنانچه نزدیک بهم باشند به نحوی که عرفا یک جراحت محسوب شود حکم یک جراحت دارد یعنی اگر بعضی از آنها خوب شود شستن آن واجب نیست بلکه معفو است تا همه خوب شوند و اگر جروح از هم دور باشند که عرفا یکی محسوب نباشد و هر یک حکم جداگانه دارد، پس اگر بعضی از آنها خوب شود واجب است آنرا بشوید.

مسئله 1079- خونی که از فرورفتن خار یا رگ زدن و مانند آن باشد خون جروح است لکن در فرورفتن خار باید زخم قابل اعتنا باشد پس مادامیکه خوب نشده و جاری است معفّو است.