رساله آیت الله محمد بهبهانی صفحه 203

مسئله 1480- اگر بعد از سلام نماز شک کند که نمازش صحیح بوده یا نه مثلا اگر شک کند دو سجده که رکن است بجا آورده یا نه یا بعد از سلام نماز چهار رکعتی شک کند که چهار رکعت خوانده یا پنج رکعت به شک خود اعتناء نکند و بنا بر صحت نماز بگذارد و اگر دو طرف شک او باطل باشد مثلا بعد از سلام در نماز چهار رکعتی شک کند که سه رکعت خوانده یا پنج رکعت در اینصورت نماز او باطل است.

3- شک بعد از وقت

مسئله 1481- اگر بعد از گذشتن وقت نماز شک کند که نماز خوانده یا نه یا گمان کند که نخوانده به شک خود اعتناء نکند مثلا اگر بعد از مغرب شک کرد که نماز ظهر و عصر خوانده یا نه نباید بخواند و اگر در وقت شک کند باید نماز را بخواند.

مسئله 1482- اگر بعد از گذشتن وقت شک کند که آیا نماز را درست خوانده یا نه به شک خود اعتناء نکند.

مسئله 1483- اگر بعد از گذشتن وقت نماز ظهر و عصر بداند چهار رکعت نماز خوانده ولی نداند نماز مغرب بوده یا عشاء باید قضای هر دو را بخواند.

4- کثیر الشک (یعنی کسی که زیاد شک کند)

مسئله 1484- اگر کسی زیاد شک کند ولو به حد وسواس نرسیده باشد چه آنکه شک در رکعات نماز باشد یا در افعال نماز و خواه در شرایط، باید بنا بگذارد بر اکثر مگر در صورتی که اگر بنا گذارد بر اکثر موجب بطلان نماز میشود. مثلا اگر شک کند بین سه و چهار باید بنا را بر چهار گذارد ولی اگر شک کند بین چهار و پنج باید بنا را بر چهار گذارد و اگر شک کند که رکوع کرده یا نه بنا بگذارد که بجا آورده و اگر شک کرده که یک رکوع کرده یا دو رکوع بنا گذارد که یک رکوع کرده.

مسئله 1485- اگر کسی کثیر الشک است، در نماز صبح شک کند بین دو و سه باید بنا را بر دو بگذارد و در نماز مغرب بنا را بر سه گذارد.

مسئله 1486- اگر در فعلی مانند رکوع مثلا زیاد شک بکند این حکم مختص به همان فعل

است و اگر اتفاقا در غیر آن فعل شک کند باید به دستور شک عمل نماید.