رساله آیت الله محمد بهبهانی صفحه 205

نباشد مثلا امام شک دارد بین دو و سه و مأمومین بین چهار و پنج هر یک باید به دستور شک خود عمل کند اما اگر بین دو شک آنها قدر مشترکی باشد مثلا امام شک کند بین دو و سه و مأمومین شک کنند بین سه و چهار باید هر دو بنا بر سه بگذارند.

شک در نمازهای مستحبی

مسئله 1495- اگر در شماره رکعت های نماز مستحبی شک کند مختار است بین آنکه بنا بر کمتر بگذارد یا زیادتر اگر چه بهتر آنست که بنا بر کمتر بگذارد مگر آنکه زیادی شک موجب بطلان نماز باشد که در این صورت حتما باید بنا بر کمتر بگذارد.

مسئله 1496- کم شدن رکن، نافله را باطل میکند ولی زیاد شدن رکن نافله را باطل نمیکند پس اگر یکی از کارهای نافله را فراموش کند و موقعی یادش بیاید که مشغول رکن بعد از آن شده باید آن کار را انجام دهد و دو مرتبه آن رکن را بجا آورد مثلا اگر در بین رکوع یادش بیاید که سوره را نخوانده باید برگردد و سوره بخواند و دوباره به رکوع برود.

مسئله 1497- اگر در یکی از کارهای نافله شک کند خواه رکن باشد یا غیر رکن چنانچه محل آن نگذشته باید بجا آورد و اگر محل آن گذشته به شک خود اعتناء نکند.

مسئله 1498- اگر در نماز مستحبی دو رکعتی گمانش به سه رکعت یا بیشتر برود، باید اعتناء نکند و نمازش صحیح است و اگر گمانش به دو رکعت یا کمتر برود بنا بر احتیاط باید به همان گمان عمل کند مثلا اگر گمانش به یک رکعت میرود

احتیاطا باید یک رکعت دیگر بخواند.

اگر در نماز نافله کاری کند که برای آن سجده سهو واجب میشود یا یک سجده یا تشهد را فراموش کند لازم نیست بعد از نماز سجده سهو یا قضای سجده یا تشهد را بجا آورد.

مسئله 1500- اگر شک کند که نماز مستحبی را خوانده یا چنانچه آن نماز مثل نماز جعفر طیار وقت معین نداشته باشد بنا بگذارد که نخوانده است و همچنین است اگر مثل نافله روزانه وقت معین داشته باشد پیش از گذشتن وقت شک کند که آنرا بجا آورده یا نه ولی اگر بعد از گذشتن وقت شک کند به شک خود اعتناء نکند.

شک های صحیح