رساله آیت الله محمد بهبهانی صفحه 22

احکام نجاسات

مسئله 163- واجب است ازاله نجاست از ورق قرآن و خط آن بلکه از جلد و غلاف آن در صورت هتک و نیز حرام در صورت هتک مس خط قرآن یا ورق آن به عضو متنجس اگر چه طاهر از حدث باشد اما در صورتیکه یکی از این کارها بقصد اهانت باشد حرام بودن آن بی اشکال است.

مسئله 164- نوشتن قرآن به مرکب نجس حرام است و اگر از روی جهل یا عمد نوشت واجب است آنرا محو نماید چنانکه اگر خط قرآن نجس شد و تطهیر آن ممکن نشود واجب است آن خط را محو کند.

مسئله 165- قرآن را بدست کافر دادن حرام است و اگر در دست او باشد واجب است از دست او بگیرند.

مسئله 166- ازاله نجاست از تربت امام حسین ( واجب است بلکه از تربت حضرت رسول ( و سائر ائمه که از قبور منوره ایشان برداشته شده باشد هم واجب است، و تنجیس آن تربتها حرام است خواه تربت حضرت سیدالشهداء( را از قبر شریف آن بزرگوار برداشته باشند یا آنکه از خارج آورده و به قصد تبرک و استشفاء بر قبر مطهر گذاشته باشند و همچنین است تسبیح و تربتی که گرفته میشود به قصد تبرک جهت نماز.

مسئله 167- اگر ورق قرآن یا چیزی که احترام آن لازم است مثل کاغذی که نام خدا یا پیغمبر یا امام بر آن نوشته شده در مستراح

بیفتد بیرون آوردن و آب کشیدن آن واجب است اگر چه خرج داشته باشد و اگر بیرون آوردن آن ممکن نباشد باید بآن مستراح نروند تا تا یقین کنند آن ورق پوسیده است و نیز اگر تربت در مستراح بیفتد و بیرون آوردن آن ممکن نباشد باید تا وقتی که یقین نکرده اند به کلی از بین رفته به آن مستراح نروند.

مسئله 168- خورانیدن مسکرات به اطفال جایز نیست بلکه واجب است آنها را از آن باز دارند و هم چنین سایر چیزهای نجس که مضر به حال آنهاست بلکه مطلقا جائز نیست و اما خورانیدن چیز نجس شده به اطفال، اگر نجس شدن به سبب آن است که طفل دست نجس خود را به آن زده ظاهرا باکی نداشته باشد و اگر از سابق نجس بوده خورانیدن بآنها نیز جایز است اگر چه احتیاط مستحب ترک آن است و اما باز داشتن اطفال از خوردن و آشامیدن چیز متنجس هر گاه شخص سبب نشده باشد بلا اشکال واجب نیست.

مسئله 169- فروختن و عاریه دادن چیز نجس که می شود آنرا آب کشید اگر نجس بودن آنرا بطرف بگویند اشکال ندارد.

مسئله 170- اگر انسان ببیند کسی چیز نجسی را میخورد یا با لباس نجس نماز میخواند لازم نیست به او بگوید.