رساله آیت الله محمد بهبهانی صفحه 373

مسئله 2750- چیزی را که گرو میگذارند باید خرید و فروش آن صحیح باشد، پس اگر شراب و مانند آن را گرو بگذارند درست نیست.

مسئله 2751- استفاده چیزی را که گرو می گذارند مال کسی است که آن را گرو گذاشته.

مسئله 2752- طلبکار و بدهکار نمیتواند مالی را که گرو گذاشته شده بدون اجازه یکدیگر ملک کسی کنند مثلا ببخشند یا بفروشند ولی اگر یکی از آنان آن را ببخشد یا بفروشد بعد دیگری بگوید راضی هستم اشکال ندارد.

مسئله 2753- اگر طلبکار چیزی را که گرو برداشته با اجازه بدهکار بفروشد پول آنهم مثل خود مال گرو میباشد.

مسئله 2754- اگر موقعی که باید بدهی خود را بدهد، طلبکار مطالبه کند و او ندهد طلبکار میتواند مالی را که گرو برداشته بفروشد و طلب خود را بردارد و باید بقیه را به بدهکار بدهد ولی اگر به حاکم شرع دسترسی دارد باید برای فروش آن از حاکم شرع اجازه بگیرد.

مسئله 2755- اگر بدهکار غیر از خانه ای که در آن نشسته و چیزهائی که مانند اثاثیه خانه محل احتیاج او است، چیز دیگری نداشته باشد طلبکار نمیتواند طلب خود را از او مطالبه کند ولی اگر مالی را که گرو گذاشته خانه و اثاثیه هم باشد طلبکار میتواند بفروشد و طلب خود را بردارد.

احکام ضمانت

مسئله 2756- اگر انسان بخواهد ضامن شود که بدهی کسی را بدهد، ضامن شدن او در صورتی صحیح است که به هر لفظی هر چند عربی نباشد به طلبکار بگوید که من ضامن شده ام طلب تو را بدهم و طلبکار هم رضایت خود را بفهماند ولی راضی بودن

بدهکار شرط نیست لکن در رجوع کردن ضامن بر بدهکار شرط است راضی شدن بدهکار به ضمان ضامن و هر گاه راضی نشده باشد ضمان تبرعی است یعنی ضامن نمیتواند از مدیون چیزی بگیرد.

مسئله 2757- ضامن و طلبکار باید مکلف و عاقل باشند و کسی هم آنها را مجبور نکرده باشد و نیز باید سفیه نباشند یعنی مال خود را در کارهای بیهوده مصرف نکنند ولی این شرطها در بدهکار نیست مثلا اگر کسی ضامن شود که بدهی بچه یا دیوانه را بدهد صحیح است.