رساله آیت الله محمد بهبهانی صفحه 421

مسئله 3107- اگر قسم بخورد که کاری را انجام دهد یا ترک کند مثلا قسم بخورد که روزه بگیرد یا دود استعمال نکند چنانچه عمدا مخالفت کند باید کفاره بدهد یعنی یک بنده آزاد کند یا ده فقیر را سیر کند یا آنان را بپوشاند و اگر اینها را نتواند باید سه روز روزه بگیرد.

مسئله 3108- اگر فرزند بدون اجازه پدر و زن بدون اجازه شوهر قسم بخورد پدر و شوهر میتوانند قسم آنان را بهم بزنند.

مسئله 3109- اگر پدر از قسم خوردن فرزند جلوگیری کند یا شوهر از قسم خوردن زن جلوگیری نماید قسم آنها صحیح نیست.

مسئله 3110- اگر شخص از روی ناچاری یا فراموشی به قسم عمل نکند کفاره بر او واجب نمیشود و همچنین اگر مجبورش کنند که به قسم عمل ننماید و قسمی که آدم وسواسی میخورد مثل اینکه میگوید والله الآن مشغول وضو میشوم و بواسطه

وسواس مشغول نمیشود، اگر وسواس او طوری است که بی اختیار به قسم عمل نکند کفاره ندارد.

مسئله 3111- کسی که قسم میخورد اگر حرف او راست باشد قسم خوردنش مکروه است و اگر دروغ باشد حرام و از گناهان بزرگ میباشد ولی اگر برای این که خودش یا مسلمان دیگری را از شر ظالمی نجات دهد قسم دروغ بخورد اشکال ندارد بلکه گاهی واجب میشود اما اگر بتواند «توریه» کند یعنی موقع قسم خوردن طوری نیت کند که دروغ نشود بنابر احتیاط واجب باید توریه نماید مثلا اگر ظالمی بخواهد کسی را اذیت کند و از شخص بپرسد که او را ندیده ای و یکساعت قبل او را دیده باشد احتیاط آنست که بگوید او را ندیده ام و قصد کند که از نیم ساعت قبل ندیده ام.

احکام وقف

مسئله 3112- اگر کسی چیزی را وقف کند از ملک او خارج میشود و خود او و دیگران نمیتوانند آنرا ببخشند یا بفروشند و کسی هم از آن ملک ارث نمیبرد.

مسئله 3113- لازم نیست صیغه وقف را به عربی بخوانند بلکه اگر مثلا بگوید خانه خود را وقف کردم و خودش یا کسی که خانه را برای او وقف کرده یا وکیل یا ولی انکس بگوید قبول کردم وقف صحیح است ولی اگر برای افراد مخصوصی وقف نکند بلکه مثل مسجد و مدرسه برای عموم وقف کند یا مثلا بر فقرا یا سادات وقف نماید قبول کردن کسی لازم نیست.

مسئله 3114- اگر ملکی را برای وقف معین کند و قبل از خواندن صیغه وقف پشیمان شود یا بمیرد وقف صحیح نیست.