رساله آیت الله محمد بهبهانی صفحه 442

مسئله 3265- اگر شیر دادن بواسطه عدد و کیفیت آن معلوم باشد لکن شک دارد که در وقت رضاع طفل دو سالش کامل بوده یا نه احتیاط ترک نشود اگر چه وجوب آن معلوم نیست.

آداب شیر دادن

مسئله 3266- برای شیر دادن طفل بهتر از هر کس مادر اوست و سزاوار است که مادر برای شیر دادن از شوهر خود مزد نگیرد و خوب است که شوهر مزد بدهد و اگر مادر بخواهد بیشتر از دایه مزد بگیرد شوهر میتواند بچه را از او بگیرد و به دایه بدهد.

مسئله 3267- مستحب است دایه که برای طفل میگیرند شیعه دوازده امامی و دارای عقل و عفت و وجاهت باشد و زن کم عقل یا غیر شیعه یا بد صورت یا بد خلق یا زنازاده کراهت

دارد.

مسئله 3268- مستحب است از زنها جلوگیری کنند که هر بچه ای را شیر ندهند زیرا ممکن است فراموش کنند که به چه کسانی شیر داده اند و بعدا دو نفر محرم با یکدیگر ازدواج نمایند.

مسئله 3269- کسانی که بواسطه رضاع خویشاوند میشوند مستحب است یکدیگر را احترام نمایند و از یکدیگر ارث نمیبرند.

مسئله 3270- مستحب است اگر ممکن باشد بچه را دو سال تمام شیر بدهند.

مسئله 3271- اگر بواسطه شیر دادن حق شوهر از بین نرود زن میتواند بدون اجازه شوهر بچه دیگری را شیر دهد ولی جایز نیست بچه ای را شیر دهد که بواسطه آن بر شوهر خود حرام شود مثل آن که شوهر او دختر شیرخواری را برای خود عقد کرده باشد زن نباید آن دختر را شیر دهد که به سبب آن بر شوهرش حرام شود.

مسئله 3272- اگر مرد قبل از آنکه زنی را برای خود عقد کند بگوید بواسطه رضاع آن زن بر او حرام است مثلا بگوید شیر مادر او را خورده ام اگر دروغ نگفته و در ادعای خود صادق باشد نمیتواند با آن زن ازدواج کند و اگر بعد از عقد بگوید بواسطه رضاع آن زن بر او حرام است و خود زن هم قول او را قبول نماید عقد باطل است و در این صورت اگر مرد با او نزدیکی نکرده است یا نزدیکی کرده باشد و زن میدانسته که بر او حرام است مهر ندارد و اگر بعد از نزدیکی بفهمد که بر آن مرد حرام بوده شوهر باید مهرالمثل او را بدهد.