استفتائات قضایی : مجموعه پرسش و پاسخ های حقوقی و جزایی از حضرت آیت الله العظمی سید محمّد صادق روحانی (مدّظلّه العالی) صفحه 191

ص:212

با عنایت به این که در صورت ثبوت جرم مستوجب رجم با اقرار، اگر هنگام اجرای مجازات رجم، مجرم از حفره فرار کند، نباید برگردانده شود؛ بفرمایید:

الف: آیا در این حکم بین موردی که پس از آغاز رجم هنوز سنگی به وی اصابت نکرده با موردی که سنگ به وی اصابت کرده، تفاوتی وجود دارد؟

ب: اگر مجرم پس از قرار داده شدن در حفره و قبل از پرتاب سنگ فرار کند؛ آیا مشمول حکم فوق خواهد بود؟

ج: باسمه جلت اسمائه

سه دسته روایات است در مقام که در فقه الصادق (ج 39، ص 192) نوشته ایم. مقتضای جمع بین روایات این است که: مطلقاً اگر جرم با بینه ثابت شود باید برگردانده شود و اگر با اقرار ثابت شود، چنان چه قبل از پرتاب سنگ یا پس از آن و قبل از اصابت سنگ فرار کند، باید برگردانده شود و چنان چه پس از اصابت ولو یک سنگ باشد برگردانده نمی شود.

عدم جواز صرف نظر نمودن از حدود و تعزیرات اثبات شدۀ اقلّ از قتل

360: در مورد کسی که قرار است اعدام شود - حداً یا قصاصاً - بفرمایید:

الف: اگر حدود یا تعزیرات دیگری اقل از قتل، برای وی ثابت شود، می توان از آن صرف نظر نمود؟

ج: باسمه جلت اسمائه

صرف نظر نمودن از حدود دیگر اقلّ از قتل جایز نیست. بلکه باید همان گونه که روایات متعدّده وارد شده و فقها هم فتوا داده اند؛ اول آن حدّی که کمتر است را اجرا نمود و بعداً کشته شود. نهایت اختلافی است بین فقها در این که بعد از اجرای حدّ کمتر، واجب است تأخیر قتل تا برء حاصل شود - یا مستحب است تأخیر - یا آن که تأخیر یک روز جایز است، یا تأخیر جایز نیست. اقوی در نظر ما عدم جواز تأخیر است. ولی اجماع ادّعا شده است بر جواز تأخیر.