استفتائات قضایی : مجموعه پرسش و پاسخ های حقوقی و جزایی از حضرت آیت الله العظمی سید محمّد صادق روحانی (مدّظلّه العالی) صفحه 215

ص:236

ج: باسمه جلت اسمائه

در قطع دست روایات خاصه دلالت بر سقوط حدّ دارد؛ اما دلیلی بر سقوط تعزیر نیست و مقتضای عمومات ثبوت آن است.

قطع دست سارق بدون اذن قاضی

398: اگر دزدی مرتکب سرقت حدّی شده باشد، و در دادگاه محکوم به قطع دست شود و کسی بدون اذن قاضی دست او را از همان محل حدّ سرقت یا کم تر قطع کند، آیا محکوم به قصاص می شود یا به جهت مهدور بودن این قسمت از دستش، جانی قصاص نمی شود و به دیه و تعزیر یا فقط به تعزیر محکوم می شود؟

ج: باسمه جلت اسمائه

غیر تعزیر چیزی ثابت نمی شود.

در همین فرض، اگر جانی دست دزد را بیش تر از حدّ سرقت قطع کرده باشد، حکم آن چیست؟ آیا جانی فقط نسبت به مقدار زائد قصاص می شود یا نسبت به مجموع، قصاص جاری است؟ و آیا در صورت عدم امکان اجرای قصاص در مقدار زائد، قصاص به دیه تبدیل می شود؟ و در صورت جریان قصاص در مجموع، آیا باید دزد دیه دست را به مقداری که باید در حدّ سرقت از او قطع می شد، به جانی پرداخت کند؟

ج: باسمه جلت اسمائه

نسبت به مجموع، قصاص مورد شرعی ندارد؛ نسبت به مقدار زائد، قصاص خصوص مقدار زائد ممکن نیست؛ پس، نسبت به مقدار زائد دیه لازم است؛ و آن هم نه دیه دست، بلکه دیه مقدار زائد را باید بپردازد.

سرقت اموال فرزند توسط پدر

399: چنان چه پدر از اموال فرزند سرقت نماید، حدّ سرقت منتفی است، اما آیا تعزیر دارد؟