استفتائات قضایی : مجموعه پرسش و پاسخ های حقوقی و جزایی از حضرت آیت الله العظمی سید محمّد صادق روحانی (مدّظلّه العالی) صفحه 289

ص:310

ج: باسمه جلت اسمائه

بلی، در موردی که جنایت طولی باشد و یکی از آنها مسبب از دیگری باشد و مترتب بر آن، یکی از آنها اشدّ از دیگری باشد، همان اشدّ میزان است و بین آن که به یک ضربه باشد یا متعدد، فرقی نیست؛ روایاتی در نظایر مسأله هست.

ج: اگر در اثر ضربه مستوجب دیه، علاوه بر شکستگی استخوان تکه ای از همان استخوان نیز جدا شود، آیا برای جدا شدن استخوان، دیۀ شکستگی استخوان باید پرداخته شود یا حکم دیگری دارد؟

ج: باسمه جلت اسمائه

چنان چه تکه ای از استخوان جدا شود در آن ارش ثابت است زاید بر دیۀ شکستگی. والله العالم.

تکلیف دیه در موارد اختلاف بین قاتل و اولیای دم در نوع قتل

513: اگر وقوع قتلی محرز و قاتل نیز معین باشد، لکن اولیای دم مدعی عمدی بودن قتل باشند، ولی قاتل آن را خطایی یا شبه عمد بداند، و دلیلی قاطع برای ادعای هیچ یک وجود نداشته باشد، بفرمایید:

الف: آیا مورد از باب لوث است یا تداعی؟

لفظ لوث در روایات نیست و آن چه از روایات فهمیده می شود، آن است که امارات اصل قتل شخص باشد که موجب ظن به استناد قتل به او بشود و حجیت نداشته است و لوث در خصوصیات که مورد قسامه باشد، نداریم.

ب: اگر از باب تداعی باشد، چگونه باید فصل خصومت نمود و تکلیف دیه چیست؟

ج: باسمه جلت اسمائه

فصل خصومت یا با بینه باید باشد یا با اقرار، نهایت چنان چه قاتل اقرار به قتل خطایی بنماید دیه بر خودش ثابت می شود نه عاقله. والله العالم