استفتائات قضایی : مجموعه پرسش و پاسخ های حقوقی و جزایی از حضرت آیت الله العظمی سید محمّد صادق روحانی (مدّظلّه العالی) صفحه 328

ص:349

ج: باسمه جلت اسمائه

این مسأله را فقها به عنوان این که دو اسب سوار اگر با هم برخورد کنند، هر دو بمیرند یا یکی، هر دو خسارت ببینند یا یکی، ذکر کرده اند. خلاصه مطلب این که اگر دو کشتی گیر چنان چه برخورد کنند، اگر هر دو تلف شوند یا خسارتی ببینند، مثلاً دست هر دو بشکند، هر کدام نصف دیۀ دیگری را باید بدهد، زیرا خسارت هر کدام مستند به هر دو است و اگر یک کدام خسارت ببیند، آن که خسارت ندیده، نصف دیۀ دیگری را باید بدهد و خودش چیزی نگیرد. البته مسأله شقوق دیگری نیز دارد که خیال می کنم حکم آنها معلوم می شود از آن چه نوشته شد.

ضمان دیه نقص عضو، در ورزش دوچرخه سواری

591: اگر در حالی که دوچرخه سواران مشغول مسابقه هستند، یکی از آنان به طور ناخودآگاه جلوی دیگری برود و او بر اثر عدم توان بر کنترل به گونه ای به زمین بیفتد که یا ناقص العضو شود و یا بمیرد، ضمان دیۀ او به عهدۀ کیست؟

ج: باسمه جلت اسمائه

ظاهر این است که در این گونه موارد، پیش آمد، منتسب به هر دو است، البته به غیر اختیار. پس دیه بر عاقله است یعنی اقوام پدری و چون فعل منتسب به هر دو است، به هر کدام نصف دیه تعلّق می گیرد. بنابراین در فرض سؤال آن که جلوی دیگری رفته، نصف دیه را باید به مصدوم بدهد.

ضمان خسارات بر نوآموزان هنگام آموزش کارهای خطرناک

592: اگر برای آموزش دادن کارهای خطرناکی چون عبور از روی سیم و... خسارتی به نوآموز وارد شود ضمان آن به عهدۀ کیست؟