استفتائات قضایی : مجموعه پرسش و پاسخ های حقوقی و جزایی از حضرت آیت الله العظمی سید محمّد صادق روحانی (مدّظلّه العالی) صفحه 80

ص:101

ج: باسمه جلت اسمائه

خیر، ضامن نیست.

تلف عین معاره بر اثر عیب سابق

147: هرگاه مالی که قرض نموده ایم معیوب درآید و بر اثر عیب نزد قرض گیرنده تلف شود حکم آن، در فرض علم و جهل قرض گیرنده به وجود عیب، در زمان قرض چیست؟

ج: باسمه جلت اسمائه

مالی را که قرض گرفته نظیر آن را باید بدهد. بنابراین قیمت آن معیوب را در قسمات باید بدهد.

عدم ضمان در عاریه فاسد

148: اگر ظرف طلا و نقره ای را برای استفاده کاری که استفاده آن در ظرف طلا و نقره حرام است، با شرط اسقاط ضمان، عاریه کنند و ظرف در دست عاریه کننده تلف شود، آیا ضامن است؟

ج: باسمه جلت اسمائه

در فرض سؤال عاریه باطل است و به تبع آن شرط هم کأن لم یکن است، ولی چون قاعده (مالایضمن بصحیحه لایضمن بفاسده)، قاعده ای است تمام و مستدل؛ و عاریۀ مفروضه اگر صحیح بود ضمان نداشت، حال که فاسد است نیز ضمان ندارد.

تعمیر کالا به وسیله قطعات غیراصلی در عاریه مضمونه

149: اگر در عاریه مضمونۀ چیزی که قطعات یدکی آن اصلی و مشابه دارد، عاریه کننده برای تعمیر چیزی که عاریه کرده در عین این که قطعات آن اصلی بوده، از قطعات مشابه استفاده کند، آیا نسبت به آن ضامن است یا نه؟

ج: باسمه جلت اسمائه

چنان چه استفاده از قطعات مشابه خلاف شرط باشد و خسارتی را موجب شود، ضامن آن خسارت می باشد؛ والا با فرض عدم خسارت و عدم تلف، وجهی بر ضمان نیست.