رساله توضیح المسائل مطابق با فتاوای حضرت آیه الله العظمی آقای حاج ابوالقاسم الموسوی الخوئی (ره) صفحه 210

آنچه برای روزه دار مکروه است

(مسأله 1666)- چند چیز برای روزه دار مکروه است و از آن جمله است: «1» دوا ریختن به چشم و سرمه کشیدن، در صورتی که مزه یا بوی آن به حلق برسد، «2» انجام دادن هر کاری مانند خون گرفتن و حمام رفتن که باعث ضعف می شود، «3» انفیه کشیدن، اگر نداند که به حلق می رسد و اگر بداند به حلق می رسد جایز نیست، «4» بو کردن گیاهان معطر، «5» نشستن زن در آب، «6» استعمال شاف، «7» تر کردن لباسی که در بدن است، «8» کشیدن دندان و هر کاری که به واسط آن از دهان خون بیاید، «9» مسواک کردن به چوب تر، «10» بی جهت آب یا چیزی روان در دهان کردن. و نیز مکروه است انسان بدون قصد بیرون آمدن منی زن خود را ببوسد، یا کاری کند که شهوت خود را به حرکت آورد. و اگر به قصد بیرون آمدن منی باشد، روز او باطل است.

جایی که قضا و کفاره واجب است

(مسأله 1667)- اگر در روز ماه رمضان در شب جنب شود و به تفصیلی که در مسأله «1639» گفته شد بیدار شود و دوباره بخوابد و تا اذان صبح بیدار نشود فقط باید قضای آن روزه را بگیرد. ولی اگر کار دیگری که روزه را باطل می کند عمداً انجام دهد درصورتی که می دانسته آن کار روزه را باطل می کند، قضا و کفاره بر او واجب می شود.

(مسأله 1668)- اگر به واسط ندانستن مسأله کاری انجام دهد که روزه را باطل می کند، ظاهر این است که کفاره بر او واجب نیست. ولی اگر عمداً به خدا و پیغمبر به دروغ نسبتی بدهد و بداند که حرام است کفاره

نیز واجب است اگرچه نداند این عمل روزه را باطل می کند.