توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 1021

*********

سارق (دزد)

م « 2202 » اگر كسي ـ با شرايطي كه خواهد آمد ـ دزدي كند، پس از ثابت شدن نزد حاكم شرع، افزوده بر برگرداندن مالي كه دزديده است، در مرتبه‌ي نخست، چهار انگشت دست راست او را از بيخ مي‌برند و كف دست و انگشت شست او را باقي مي‌گذارند و در مرتبه‌ي دوم، پاي چپ را از وسط قدم مي‌برند و پاشنه‌ي پا را باقي مي‌گذارند و در مرتبه‌ي سوم، به حبس ابد محكوم مي‌شود و هزينه‌ي زندگي وي؛ در صورتي كه خود قدرت بر تأمين آن ندارد، از بيت‌المال پرداخت مي‌شود و اگر براي بار چهارم در زندان سرقت كند، به مرگ محكوم مي‌گردد.

م « 2203 » اگر كسي چند مرتبه دزدي نمايد و حد بر او جاري نشده باشد، تنها يك مرتبه حدّ بر او جاري مي‌شود.

م « 2204 » شرايط اجراي حدّ سرقت به شرح زير است:

الف ـ دزد، بالغ و عاقل باشد و به اختيار خود دزدي كند.

ب ـ مال دزدي حداقل معادل يك چهارم دينار ـ چهار نخود و نيم طلاي سكه‌دار برابر «864%» گرم طلا ـ باشد.

ج ـ بداند كالاي دزدي براي مردم است؛ پس اگر اشتباه نمايد و خيال كند مال خود اوست، حد جاري نمي‌شود؛ هرچند ضامن است.

د ـ خود در مالي كه دزديده است شريك نباشد؛ پس اگر كسي از مال مشترك، همچون بيت‌المال يا غنايم جنگي به اندازه‌ي سهم خود يا كم‌تر سرقت نمايد؛ هرچند گناه كرده است، حد بر او جاري نمي‌شود؛ امّا اگر بيش از سهم خود سرقت نمايد و مقدار زايد به حد نصاب رسد، حد بر او جاري مي‌شود.

ه ـ مال در جايي محفوظ و دربسته باشد و او حفاظ آن را از بين ببرد؛ مثل اين كه قفل را باز كند يا بشكند يا ديوار را خراب يا سوراخ كند و يا از ديوار بالا رود. پس اگر