توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 1044

*********

مثقال شرعي طلاي سكه‌دار است و اگر جنين دختر باشد، ديه‌ي او پانصد مثقال شرعي طلاي سكه‌دار است و در اين صورت، كفاره‌ي قتل نيز بر عهده‌ي عامل سقط مي‌آيد.

م « 2307 » ديه‌ي سقط جنين اگر از روي عمد يا شبه عمد باشد، بر عهده‌ي ساقط كننده‌ي جنين است و اگر از روي خطا باشد و روح در آن دميده شده باشد، بر عهده‌ي عاقله‌ي عامل سقط است و اگر روح در آن دميده نشده باشد، بر عهده‌ي عامل است.

م « 2308 » اگر زن حامله از روي عمد كاري كند كه جنين او سقط شود، بايد ديه‌ي آن را به وارث طفل بپردازد و خود وي از اين ديه ارث نمي‌برد و اگر ورثه‌ي جنين، او را عفو كنند، ديه ساقط مي‌شود، ولي در جنيني كه روح در آن دميده شده است، كفاره‌ي قتل واجب مي‌شود.

م « 2309 » اگر زن حامله‌اي را بكشد و كشتن آن زن به مرگ جنين بينجامد، بايد افزوده بر ديه‌ي زن، ديه‌ي جنين را نيز بپردازد.

م « 2310 » اگر زني از زنا آبستن شود، جايز نيست جنين خود را سقط كند؛ هرچند روح در آن دميده نشده باشد و چنانچه آن را پس از دميده شدن روح سقط كند، بايد افزوده بر كفاره‌ي جمع، ديه‌ي آن را نيز بپردازد و قدر اطمينان آن، مقدار ديه‌ي كافر ذمّي است و مصرف آن مانند ارثي است كه وارث ندارد و بايد به امام معصوم عليه‌السلام و در زمان غيبت به مجتهد عادل داده شود.

ديه‌ي جراحات

م « 2311 » اگر پوست سر يا پوست صورت مسلماني را پاره كند، بايد يك‌صدم ديه‌ي انسان (يك شتر) به او بدهد و اگر به گوشت برسد و قدري از آن را نيز ببرد، دوصدم آن (دو شتر) و در صورتي كه مقدار زيادي از گوشت را پاره كند،